پارامتریسیته

در نظریه زبان‌های برنامه‌نویسی، پارامتریسیته ویژگی انتزاعی ای است که توسط چندریختی پارامتری استفاده می‌شود و نشان می‌دهد که همه نمونه‌های تابع چندریخت به یک روش عمل می‌کنند.

تاریخچه[ویرایش]

تئوری پارامتریسیته نخستین بار توسط John C. Reynolds مطرح شد که آنرا تئوری انتزاع نامید.^[۱] در این مقاله «تئوری‌هایی برای آزادی»^[۲] Philip Wadler کاربردی از پارامتریسیته را برای توصیف تابع‌های چند ریخت پارامونیک ارائه داد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

چندریختی پارامتری

پیوند به بیرون[ویرایش]

Wadler: Parametricity

منابع[ویرایش]

↑ Reynolds, J.C. (1983). "Types, abstraction, and parametric polymorphism" (PDF). Information Processing. North Holland, Amsterdam. pp. 513–523. Archived from the original (PDF) on 10 March 2016. Retrieved 14 January 2017.
↑ Wadler, Philip (September 1989). "Theorems for free!". 4th Int'l Conf. on Functional Programming and Computer Architecture. London.

[1] Reynolds, J.C. (1983). "Types, abstraction, and parametric polymorphism" (PDF). Information Processing. North Holland, Amsterdam. pp. 513–523. Archived from the original (PDF) on 10 March 2016. Retrieved 14 January 2017.

[2] Wadler, Philip (September 1989). "Theorems for free!". 4th Int'l Conf. on Functional Programming and Computer Architecture. London.

[۱]

[۲]