ویکی‌پدیا:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۰/۳۶
انقلاب فرهنگی ایران، به مجموعه‌ای از رویدادهای مرتبط با نظام آموزش عالی در جمهوری اسلامی ایران (به ویژه سالهای ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۲ خورشیدی) گفته می‌شود که تحت عنوان اسلامی‌سازی دانشگاه‌ها و با هدف پاک‌سازی استادان و دانشجویانی که از دید حکومت، غرب زده به شمار می‌رفتند صورت پذیرفت.
پیش از شروع انقلاب فرهنگی ایران، دانشگاه‌های ایران، به یکی از کانون‌های اصلی حضور مخالفان علیه نظام جمهوری اسلامی، یک سال پس از روی کار آمدن نظام، بدل شده بودند و عملا از دست حکومت خارج شده‌بود. در اواخر فروردین ماه سال ۱۳۵۹ خورشیدی، شورای انقلاب، با تأیید روح‌الله خمینی، به گروه‌های سیاسی فعال در دانشگاه‌ها، برای تخلیهٔ دفترهای خود در دانشگاه‌ها، مهلتی سه روزه داد که طی این روزها، درگیری و خشونت در دانشگاه‌های مختلف ایران شدت گرفت و چندین نفر کشته و تعداد زیادی نیز مجروح شدند. این رویداد، سرآغاز «انقلاب فرهنگی» محسوب می‌شود که تعطیلی دانشگاه‌ها به مدت بیشتر از دو سال و اخراج صدها تن از استادان و هزاران تن از دانشجویان دگراندیش، چپ‌گرا و لیبرال را در پی داشت....