ویکی‌پدیا:قانون آزادی پانوراما
 | این صفحه در یک نگاه: بعضی از تصویرهای مرتبط آثار هنری، معماری، فضای شهری و موارد مشابه که در ایران، تاجیکستان گرفته‌شده‌اند و مجوز آزاد دارند را نمی‌توانید در ویکی‌انبار بارگذاری کنید. برای سایر کشورها هم به commons:Commons:آزادی_پانوراما مراجعه کنید. |
تقریباً در تمامی کشورها، هنر، معماری، و سایر آثار برای مدتی معین دارای حق تکثیرند. این بدین معناست که هر تصویری که از این آثار در طول این مدت معین گرفته شود، اثری اشتقاقی به شمار می‌آید.
آثار اشتقاقی معمولاً نیازمند اجازه‌نامه‌ای از سوی خالقشان می‌باشند. با این وجود، در بسیاری از کشورها (اما نه همه) استثنائی در قانون حق تکثیر وجود دارد که الزام کسب مجوز از خالق اصلی اثر را رفع می‌کند. ما این استثنا را آزادی پانوراما می‌نامیم.
آثاری که مشمول استثناء آزادی پانوراما می‌شوند از کشور به کشور فرق می‌کند. معمولاً این استثناء شامل حال آثاری که به صورت دائمی در معرض دید عموم قرار گرفته‌اند می‌شود. در برخی کشورها، این آزادی تنها به مکان‌های عمومی بیرونی محدود می‌شود و در برخی حتی تا مکان‌های درونی که ورود به آن‌ها نیازمند کسب مجوز است نیز تعمیم می‌یابد. ممکن است این استثناء تنها شامل حال معماری شود، ممکن است تنها شامل معماری و مجسمه‌ها شود یا ممکن است شامل حال تمامی آثاری که قابلیت داشتن حق تکثیر را دارند، از جمله آثار ادبی، شود.
توجه کنید که در تمامی کشورها، حتی آن‌هایی که فاقد استثناء آزادی پانوراما می‌باشند، هنگامی که حق تکثیر اثری منقضی شد، می‌توان آزادانه از آن تصویربرداری کرد. همچنین وجود این استثناء موجب نمی‌شود که الزام کسب مجوز از جانب عکاس برداشته شود.
برای اطلاعات بیشتر به commons:Commons:آزادی_پانوراما مراجعه کنید.
در ایران[ویرایش]
وجود ندارد
چنین استثنائی در قانون حق تکثیر ایران وجود ندارد.
بنا بر بند هفتم از مادهٔ اول قانون حمایت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان (مصوب ۱۱ دی ۱۳۴۸) اثر معماری از قبیل طرح و نقشهٔ ساختمان تحت حمایت قانون قرار گرفته‌است.
بنا بر مادهٔ ۱۲ قانون حمایت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان، چنین آثاری تا پنجاه سال (اصلاح مادهٔ ۱۲ مصوب ۳۱ شهریور ۱۳۸۹) پس از مرگ پدیدآورنده تحت حمایت قانون باقی خواهند ماند. همچنین بنا بر مادهٔ ۱۳، حقوق مادی آثاری که در نتیجهٔ سفارش پدید می‌آید تا سی سال از تاریخ پدید آمدن اثر متعلق به سفارش دهنده‌است. هر گاه اثر متعلق به شخص حقوقی باشد یا حق استفاده از آن به شخص حقوقی واگذار شده باشد، سی سال پس از تاریخ نشر یا عرضه، اثر در مالکیت عموم قرار خواهد گرفت (مادهٔ ۱۶).