دیپلماسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز واگردانی ویرایش‌های 46.225.61.40 (بحث) به آخرین ویرایش دالبا (هاگ)
ZéroBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز r2.7.1) (ربات: افزودن ilo:Diplomasia
خط ۵۷: خط ۵۷:
[[hu:Diplomácia]]
[[hu:Diplomácia]]
[[id:Diplomasi]]
[[id:Diplomasi]]
[[ilo:Diplomasia]]
[[io:Diplomaco]]
[[io:Diplomaco]]
[[is:Ríkiserindrekstur]]
[[is:Ríkiserindrekstur]]

نسخهٔ ‏۲ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۰:۲۶

سازمان ملل متحد بزرگ‌ترین سازمان دیپلماتیک فراملی در جهان است.

دیپلماسی یا روابط دیپلماتیک به دانش ارتباط میان سیاست‌مداران و سران کشورهای جهان گفته‌می‌شود.[۱] به مقام‌های رسمی سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی یک کشور نزد کشور و یا سازمان بین‌المللی پذیرنده «دیپلمات» می‌گویند. در فرهنگ روابط دیپلماتیک، عالی‌ترین مقام سیاسی در نزد کشور میزبان را «سفیر» می‌نامند.

اصول و آداب دیپلماتیک

پرونده:British Embassy Storming 08.jpg
حمله عده‌ای بسیجی به سفارت بریتانیا در تهران و اشغال باغ سفارت بریتانیا و به گروگان‌گیری ۶ دیپلمات بریتانیایی، در تاریخ ۸ آذر ۱۳۹۰ خورشیدی، منجر به محکومیت جهانی و واکنش‌های بین‌المللی بر علیه دولت ایران شد.

بر اساس «ماده ۲۲»[۲] کنوانسیون وین، اماکن دیپلماتیک و کنسولی و هیات‌های دیپلماتیک، دارای «مصونیت سیاسی» هستند و از این روی، پلیس و نیروهای امنیتی کشور میزبان نمی‌تواند وارد محدوده دیپلماتیک کشور دیگری شوند و نمایندگان یا کارگزاران دولت میزبان تنها با اجازه سفیر و در غیاب سفیر، رئیس هیات نمایندگی، حق ورود به این محدوده را دارند.[۳]

مطابق کنوانسیون ۱۹۶۱ وین، دولت‌های میزبان، مسئول حفاظت و تامین امنیت سفارتخانه‌ها و نمایندگی‌های دیپلماتیک خارجی در کشور خود هستند.[۴][۵]

بر اساس پروتکل‌های تشریفات، معمولا هر سفر بالاترین مقام اجرایی یک کشور باید پیش از انجام دومین سفر، با پاسخ متقابل هم‌راه شده‌باشد.[۶] مطابق رویه دیپلماتیک، بی‌پاسخ ماندن سفر مقام‌های رسمی یک کشور به کشور دیگر، به معنی کم‌اعتنایی و یا ابراز ناخرسندی نسبت به دولت مقابل است.[۷]

پانویس

الگو:Link FA