ویشنو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Alialamifard (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
ابرابزار
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Vishnu and Lakshmi on Shesha Naga, ca 1870.jpg|thumb|left|ویشنو و همسرش لاکشمی]]
[[پرونده:Vishnu and Lakshmi on Shesha Naga, ca 1870.jpg|thumb|left|ویشنو و همسرش لاکشمی]]
'''ویشنو''' ایزد ایزدان در آئین هندو است که نامش در نوشته‌های مینوی [[آئین هندو]] همچون [[یجور ودا]]، [[ریگ‌ودا]] و [[باگاوادگیتا]] رفته است. در [[پورانا]] آمده است که وی را رنگ ابرهای آبی تیره است، و او را چهار دست است، که در آن یک برگ نیلوفر آبی، یک [[گرز]]، یک صدف حلزونی و یک حلقه گرفته است. در [[ویشنو سهاسراناما]]، آمده است که گوهر کنونی در تمام جهان‌های بی شمار بر دست اوست، و ویشنو پرودگار گذشته، حال و آینده و آفریننده آنهاست، او که بر اقیانوس‌ها تکیه زده است، آفرینش را استوار می‌دارد.
'''ویشنو''' ایزد ایزدان در آئین هندو است که نامش در نوشته‌های روحانی [[آئین هندو]] همچون [[یجورودا]]، [[ریگ‌ودا]] و [[باگاوادگیتا]] رفته‌است. در [[پورانا]] آمده‌است که وی را رنگ ابرهای آبی تیره است، و او را چهار دست است، که در آن یک برگ نیلوفر آبی، یک [[گرز]]، یک صدف حلزونی و یک حلقه گرفته‌است. در [[ویشنو سهاسراناما]]، آمده‌است که گوهر کنونی در تمام جهان‌های بی شمار بر دست اوست، و ویشنو پرودگار گذشته، حال و آینده و آفریننده آنهاست، او که بر اقیانوس‌ها تکیه زده‌است، آفرینش را استوار می‌دارد.


یکی از کیش‌های دین هندو که ویشنو را تمرکز پرستش خود قرار داده [[ویشنوپرستی]] نام دارد.
== منبع ==
* {{یادکرد وب| نشانی = http://en.wikipedia.org/wiki/Vishnu| عنوان = ویشنو| نویسنده = | تاریخ بازدید = ۲ نوامبر ۲۰۰۸| تاریخ = | ناشر = ویکی‌پدیای انگلیسی| صفحه = | زبان = انگلیسی}}


==ویژگی‌ها==
ویشنو که پیشتر از او با لقب نارایَنه یاد شده از خدایانی است که گاه در موقعیت برترین خدا قرار می‌گیرد. او در ریگ‌ودا «رخنه‌گر در همه چیز» و خدای خدایان (دِوَدِوا) است و در اوپانیشادها گاه «همان برهما، همان مهادیو [شیوا]، همان ویشنو، همان ایندیرا، همان بی‌نقصان و همان نور بزرگ است». و گاه از همه خدایان بزرگ‌تر است. و هر چه‌است «همان نارایَنَه است که دورکننده همه نادانی هاست» (و زمانی که او بود «نه برهما بود، نه مهادیو، نه آب، نه آتش، نه ماه، نه آسمان، نه زمین، نه ستاره‌ها و نه آفتاب. او یگانه بود و از تنهایی ناآرام شد». او خدای مرتضان و سالکان است و آنها «بعد از ریاضت و اعمالِ بسیار نوری مثل روشنی چراغ می‌بینند. آن نور ویشنو و شخص بزرگ است و در همه پر است».<ref name="حاتمی گل‌مکانی"/>

ویشنو علت برتر همه چیز و نفس همه چیز است. همه جا هست و تمام هستی را در برگرفته، نامتناهی است و صفات، اعمال و نیروهای او نامحدود است. جهان تجلی اوست و بر آن فرمان می‌راند. «آن را آفریده و در آن وارد شده».<ref name="حاتمی گل‌مکانی"/>

[[رودره]] نیز مانند ویشنو گاه در جایگاه برترین خدا قرار می‌گیرد. اما تفاوت اساسیِ آن با ویشنو در این است که هر چند از آفرینندگی او سخن رفته، در مورد رودره تأکید بر جنبه ویرانگری اوست.<ref name="حاتمی گل‌مکانی">حاتمی گل‌مکانی، رحمت‌الله: رابطه خدا با انسان و جهان در اوپه‌نیشدها. در: نشریه «هفت آسمان»، بهار ۱۳۸۵ - شماره ۲۹. (از صفحه ۹ تا ۲۸).</ref>

== منhبع ==
* {{یادکرد وب| نشانی = http://en.wikipedia.org/wiki/Vishnu| عنوان = ویشنو| نویسنده = | تاریخ بازدید = ۲ نوامبر ۲۰۰۸| تاریخ = | ناشر = ویکی‌پدیای انگلیسی| صفحه = | زبان = انگلیسی}}
{{پانویس}}
{{آئین هندو}}
{{آئین هندو}}
{{انبار-رده|Vishnu}}
{{انبار-رده|Vishnu}}

نسخهٔ ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۴۸

ویشنو و همسرش لاکشمی

ویشنو ایزد ایزدان در آئین هندو است که نامش در نوشته‌های روحانی آئین هندو همچون یجورودا، ریگ‌ودا و باگاوادگیتا رفته‌است. در پورانا آمده‌است که وی را رنگ ابرهای آبی تیره است، و او را چهار دست است، که در آن یک برگ نیلوفر آبی، یک گرز، یک صدف حلزونی و یک حلقه گرفته‌است. در ویشنو سهاسراناما، آمده‌است که گوهر کنونی در تمام جهان‌های بی شمار بر دست اوست، و ویشنو پرودگار گذشته، حال و آینده و آفریننده آنهاست، او که بر اقیانوس‌ها تکیه زده‌است، آفرینش را استوار می‌دارد.

یکی از کیش‌های دین هندو که ویشنو را تمرکز پرستش خود قرار داده ویشنوپرستی نام دارد.

ویژگی‌ها

ویشنو که پیشتر از او با لقب نارایَنه یاد شده از خدایانی است که گاه در موقعیت برترین خدا قرار می‌گیرد. او در ریگ‌ودا «رخنه‌گر در همه چیز» و خدای خدایان (دِوَدِوا) است و در اوپانیشادها گاه «همان برهما، همان مهادیو [شیوا]، همان ویشنو، همان ایندیرا، همان بی‌نقصان و همان نور بزرگ است». و گاه از همه خدایان بزرگ‌تر است. و هر چه‌است «همان نارایَنَه است که دورکننده همه نادانی هاست» (و زمانی که او بود «نه برهما بود، نه مهادیو، نه آب، نه آتش، نه ماه، نه آسمان، نه زمین، نه ستاره‌ها و نه آفتاب. او یگانه بود و از تنهایی ناآرام شد». او خدای مرتضان و سالکان است و آنها «بعد از ریاضت و اعمالِ بسیار نوری مثل روشنی چراغ می‌بینند. آن نور ویشنو و شخص بزرگ است و در همه پر است».[۱]

ویشنو علت برتر همه چیز و نفس همه چیز است. همه جا هست و تمام هستی را در برگرفته، نامتناهی است و صفات، اعمال و نیروهای او نامحدود است. جهان تجلی اوست و بر آن فرمان می‌راند. «آن را آفریده و در آن وارد شده».[۱]

رودره نیز مانند ویشنو گاه در جایگاه برترین خدا قرار می‌گیرد. اما تفاوت اساسیِ آن با ویشنو در این است که هر چند از آفرینندگی او سخن رفته، در مورد رودره تأکید بر جنبه ویرانگری اوست.[۱]

منhبع

  • "ویشنو" (به انگلیسی). ویکی‌پدیای انگلیسی. Retrieved 2 November 2008.
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ حاتمی گل‌مکانی، رحمت‌الله: رابطه خدا با انسان و جهان در اوپه‌نیشدها. در: نشریه «هفت آسمان»، بهار ۱۳۸۵ - شماره ۲۹. (از صفحه ۹ تا ۲۸).