عبدالحمید کاتب: تفاوت میان نسخه‌ها
صفحه‌ای جدید حاوی ''''عبدالحمید یحیی فارسی''' از فضلای نامی قرن اول هجری و مخترع سیاق دفتری دیوانی بو...' ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عبدالحمید یحیی فارسی''' از فضلای نامی قرن اول هجری و مخترع سیاق دفتری دیوانی بود. بعد از اسلام در فارس تنها کسیکه نامش در تاریخ آمدهاست عبدالحمید یحیی فارسی است که در فنون [[حسابداری]] تخصص داشت و در زمان [[امویان]] به علت توانائی خاصی که در نوشتن مراسلات دولتی داشت به مقام عالی وزارت نایل شد و سرانجام سر در راه وزارت نهاد.<ref>بزرگان نامی پارس، جلد اول، ص ۴۹</ref> به تشویق او بود که [[عبدالملک]] سکهٔ زر و سیم ضرب کرد. در سال ۵۷ هجری قمری به وزارت عبدالملک مروان رسید و در زمان [[منصور]] دستگیر شد. [[نظام عقیلی]] در کتاب [[آثار الوزراء]] می‌نویسد پس از دستگیری عبدالحمید را نزد منصور آوردند و چون حکم به قتل وی داد گفت «امیر المومنین مرا مکش که مانند من مترسلی در عالم کم توان یافت.» منصور گفت «آری تو آنکسی که به نامه‌ای هنگامه‌ای را بر می‌شکستی و به تدبیری ابواب سهولت مهمات را بر ما می‌بستی.» آنگاه او را با شکنجه کشتند.<ref>بزرگان نامی پارس، جلد اول، ص ۱</ref> |
'''عبدالحمید یحیی فارسی''' از فضلای نامی قرن اول هجری و مخترع سیاق دفتری دیوانی بود. بعد از اسلام در فارس تنها کسیکه نامش در تاریخ آمدهاست عبدالحمید یحیی فارسی است که در فنون [[حسابداری]] تخصص داشت و در زمان [[امویان]] به علت توانائی خاصی که در نوشتن مراسلات دولتی داشت به مقام عالی وزارت نایل شد و سرانجام سر در راه وزارت نهاد.<ref>بزرگان نامی پارس، جلد اول، ص ۴۹</ref> به تشویق او بود که [[عبدالملک بن مروان]] سکهٔ زر و سیم ضرب کرد. در سال ۵۷ هجری قمری به وزارت عبدالملک مروان رسید و در زمان [[منصور]] دستگیر شد. [[نظام عقیلی]] در کتاب [[آثار الوزراء]] می‌نویسد پس از دستگیری عبدالحمید را نزد منصور آوردند و چون حکم به قتل وی داد گفت «امیر المومنین مرا مکش که مانند من مترسلی در عالم کم توان یافت.» منصور گفت «آری تو آنکسی که به نامه‌ای هنگامه‌ای را بر می‌شکستی و به تدبیری ابواب سهولت مهمات را بر ما می‌بستی.» آنگاه او را با شکنجه کشتند.<ref>بزرگان نامی پارس، جلد اول، ص ۱</ref> |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
{{یادکرد|نویسنده=میر، محمد تقی|کتاب=بزرگان نامی پارس، جلد اول|ترجمه=|چاپ=اول|سال=۱۳۶۸|ناشر= انتشارات دانشگاه شیراز|شهر=شیراز|شابک=}} |
{{یادکرد|نویسنده=میر، محمد تقی|کتاب=بزرگان نامی پارس، جلد اول|ترجمه=|چاپ=اول|سال=۱۳۶۸|ناشر= انتشارات دانشگاه شیراز|شهر=شیراز|شابک=}} |
||
[[رده:استان فارس]] |
[[رده:اهالی استان فارس]] |
||
نسخهٔ ۲۷ ژوئن ۲۰۱۱، ساعت ۱۳:۲۷
عبدالحمید یحیی فارسی از فضلای نامی قرن اول هجری و مخترع سیاق دفتری دیوانی بود. بعد از اسلام در فارس تنها کسیکه نامش در تاریخ آمدهاست عبدالحمید یحیی فارسی است که در فنون حسابداری تخصص داشت و در زمان امویان به علت توانائی خاصی که در نوشتن مراسلات دولتی داشت به مقام عالی وزارت نایل شد و سرانجام سر در راه وزارت نهاد.[۱] به تشویق او بود که عبدالملک بن مروان سکهٔ زر و سیم ضرب کرد. در سال ۵۷ هجری قمری به وزارت عبدالملک مروان رسید و در زمان منصور دستگیر شد. نظام عقیلی در کتاب آثار الوزراء می‌نویسد پس از دستگیری عبدالحمید را نزد منصور آوردند و چون حکم به قتل وی داد گفت «امیر المومنین مرا مکش که مانند من مترسلی در عالم کم توان یافت.» منصور گفت «آری تو آنکسی که به نامه‌ای هنگامه‌ای را بر می‌شکستی و به تدبیری ابواب سهولت مهمات را بر ما می‌بستی.» آنگاه او را با شکنجه کشتند.[۲]
پانویس
منابع
میر، محمد تقی (۱۳۶۸)، بزرگان نامی پارس، جلد اول، شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز پارامتر |چاپ= اضافه است (کمک)