مهدی موش: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مهدی خان''' یا '''مهدی موش''' (درگذشت: |
'''مهدی خان''' یا '''مهدی موش''' (درگذشت: [[۱۳۰۵ (قمری)|۱۳۰۵]] هجری قمری)، در اوایل کار خویش از خدمتگزاران و مستخدمین دربار [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصری]] و از اعضای صندوقخانه و فراشخانه شاهی بوده‌است. وی سپس به یکی از متمولین و ثروتمندان بزرگ تهران تبدیل شد و آثار عام المنفعه‌ای نیز از خود به یادگار نهاد. |
||
[[گذر مهدی موش]] یا [[بازارچه مهدی موش]] در بافت کهن شهر |
[[گذر مهدی موش]] یا [[بازارچه مهدی موش]] در بافت کهن شهر [[تهران]] قدیم، که محله‌ای نیز به نام محله [[بازارچه مهدی موش]] در اطرافش قرار گرفته و زادگاه برخی از مشاهیر ایران همچون [[دکتر علی‌اکبر سیاسی]] به شمار می‌رود، به خاطر وی بدین نام خوانده شده‌است. |
||
== زندگینامه == |
== زندگینامه == |
||
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۱۰، ساعت ۱۳:۲۶
مهدی خان یا مهدی موش (درگذشت: ۱۳۰۵ هجری قمری)، در اوایل کار خویش از خدمتگزاران و مستخدمین دربار ناصری و از اعضای صندوقخانه و فراشخانه شاهی بوده‌است. وی سپس به یکی از متمولین و ثروتمندان بزرگ تهران تبدیل شد و آثار عام المنفعه‌ای نیز از خود به یادگار نهاد.
گذر مهدی موش یا بازارچه مهدی موش در بافت کهن شهر تهران قدیم، که محله‌ای نیز به نام محله بازارچه مهدی موش در اطرافش قرار گرفته و زادگاه برخی از مشاهیر ایران همچون دکتر علی‌اکبر سیاسی به شمار می‌رود، به خاطر وی بدین نام خوانده شده‌است.
زندگینامه
مهدی موش در دوران کودکی خویش نزد آقامحمدحسن صندوقدار شاه بود. وی اندک اندک از طریق معامله و داد و ستد با افراد و به قول مهدی بامداد بواسطۀ مرابحات و معاملات با مردم، به سود بسیار دست یافت و مرد ثروتمند و متمولی شد.
ثروت بسیار و کار و بار خوب وی، باعث شد که به مردم پول قرض بدهد و به همین دلیل در اواخر خدمتش در دربار ناصرالدین شاه قاجار، به فراشخانه شاهی پیوست تا بتواند مطالبات خویش را از آنها وصول بنماید.
مهدی موش در اواخر عمر، به دین و مذهب روی آورد و به قول بامداد: «در اواخر عمر، شد عابد و زاهد و مسلمانا...!»، در این دوران وی در تهران مسجدی ساخت که به نام خود او، مسجد مهدی موش خوانده می شد. وی عمری طولانی داشت و در سال 1305 هجری قمری، پس از رفتن به عتبات عالیات و مراجعت از آنجا، در تهران درگذشت.
ناصرالدین شاه پس از شنیدن خبر مرگ او، حکم کرد که خانۀ او واقع در اواخر خیابان شاهپور (وحدت اسلامی کنونی) را مُهر و موم کنند و از ثروت و دارائی مهدی موش، بویژه از پولهای نقد وی، بهرۀ بسیار برد.
وجه تسمیه
درمورد این که چرا این فرد با عنوان مهدی موش معروف شده است، دو دلیل مطرح شده است. دلیل نخست اینکه گفته می شود وی قیافه ای شبیه به موش داشته و دارای اندامی بسیار ریز و کوچک و صدایی بسیار زیر و نازک بوده است و به همین دلیل، از کودکی با عنوان مهدی موش خوانده می شده است.
دومین دلیل اینکه چون مهدیخان به طلا و پول علاقه و اشتیاق بسیاری داشته و ثروت بسیاری اندوخته بوده است، بدین نام معروف شده و صفت موش گرفته است. چراکه در بین عوام الناس مشهور است که موش جانوریست که به طلا علاقه زیاد دارد و هرجا که ببیند و بیابد، برای خود جمع آوری می کند. از این روی مهدیخان به موش تشبیه شده است.
منبع
- بامداد، مهدی (۱۳۴۷)، شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲ و ۱۳ و ۱۴ هجری(جلد 5)، تهران: زوار پارامتر
|چاپ=اضافه است (کمک)