ضرورت مبارزه مسلحانه و رد تئوری بقا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Ebrambot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: اصلاح ی/ک درون پیوندهای درون ویکی
Ebrambot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: اصلاح ترکیبی
خط ۱: خط ۱:
'''ضرورت مبارزه مسلحانه و رد تئوری بقا''' اثر [[امیرپرویز پویان]]، از بنیان‌گذاران و نظریه‌پردازان [[سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران]] است.
'''ضرورت مبارزه مسلحانه و رد تئوری بقا''' اثر [[امیرپرویز پویان]]، از بنیان‌گذاران و نظریه‌پردازان [[سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران]] است.


پویان در این مقاله، که نخستین اثر تئوريك يك [[مارکسیست]] ایرانی پیرامون [[مبارزه مسلحانه]] بود، بی‌تحرکی و انفعال گروه‌هایی را که صرفا به مبارزه سیاسی اعتقاد داشتند، مورد حمله قرار داد. او این انفعال را ''تئوری بقا'' نامید و خواستار مبارزه مسلحانه شد.
پویان در این مقاله، که نخستین اثر تئوریک یک [[مارکسیست]] ایرانی پیرامون [[مبارزه مسلحانه]] بود، بی‌تحرکی و انفعال گروه‌هایی را که صرفا به مبارزه سیاسی اعتقاد داشتند، مورد حمله قرار داد. او این انفعال را ''تئوری بقا'' نامید و خواستار مبارزه مسلحانه شد.
پویان در توضیح اين که چرا [[طبقه کارگر]] علیه رژیم به پا نمی خیزد، [[تز]] ''دو مطلق'' را پیش کشید، به این معنا که قدرت فائق حکومت از يك سو و فقدان کلی سازمان طبقه کارگر از سوی دیگر، وضعی را ایجاد کرده است که در آن قدرت مطلق با ضعف مطلق روبروست. از نظر پویان، مبارزه مسلحانه می‌بایست این جو را در هم می‌شكست و به ایجاد يك پیشاهنگ و کسب پیروزی منجر می‌شد.
پویان در توضیح این که چرا [[طبقه کارگر]] علیه رژیم به پا نمی خیزد، [[تز]] ''دو مطلق'' را پیش کشید، به این معنا که قدرت فائق حکومت از یک سو و فقدان کلی سازمان طبقه کارگر از سوی دیگر، وضعی را ایجاد کرده است که در آن قدرت مطلق با ضعف مطلق روبروست. از نظر پویان، مبارزه مسلحانه می‌بایست این جو را در هم می‌شکست و به ایجاد یک پیشاهنگ و کسب پیروزی منجر می‌شد.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۱۰، ساعت ۰۵:۲۶

ضرورت مبارزه مسلحانه و رد تئوری بقا اثر امیرپرویز پویان، از بنیان‌گذاران و نظریه‌پردازان سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران است.

پویان در این مقاله، که نخستین اثر تئوریک یک مارکسیست ایرانی پیرامون مبارزه مسلحانه بود، بی‌تحرکی و انفعال گروه‌هایی را که صرفا به مبارزه سیاسی اعتقاد داشتند، مورد حمله قرار داد. او این انفعال را تئوری بقا نامید و خواستار مبارزه مسلحانه شد.

پویان در توضیح این که چرا طبقه کارگر علیه رژیم به پا نمی خیزد، تز دو مطلق را پیش کشید، به این معنا که قدرت فائق حکومت از یک سو و فقدان کلی سازمان طبقه کارگر از سوی دیگر، وضعی را ایجاد کرده است که در آن قدرت مطلق با ضعف مطلق روبروست. از نظر پویان، مبارزه مسلحانه می‌بایست این جو را در هم می‌شکست و به ایجاد یک پیشاهنگ و کسب پیروزی منجر می‌شد.

منابع