ابن عبدالبر اندلسی: تفاوت میان نسخهها
افزودن آثار برچسبها: متن دارای ویکیمتن نامتناظر ویرایشگر دیداری |
جز ربات: افزودن ردههای همسنگ |
||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
[[رده:عربهای سده ۱۱ (میلادی)]] |
[[رده:عربهای سده ۱۱ (میلادی)]] |
||
[[رده:محدثان اهل اندلس]] |
[[رده:محدثان اهل اندلس]] |
||
[[رده:محدثان]] |
نسخهٔ ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۲۳
ابوعمر یوسف بن عبدالله بن محمد بن عبدالبر ابن عاصم نَمری (۳۶۸- ۴۶۳ق/ ۹۷۸–۱۰۷۱م) فقیه، محدث، تاریخنگار و ادیب اندلسی است.[۱]
زندگی
او را نمری خواندهاند چون نسبش به نمر بن قاسط ابن افصی بن دعمی بن حَدیلة بن اسد بن ربیعة بن نزاز میرسد.[۲]در قرطبه زاده شد و در همانجا رشد کرد. پدرش از فقیهان قرطبه بود و او در ۱۸ سالگی پدر را از دست داد.[۳] در قرطبه به فراگیری پرداخت.[۴]
اساتید او
ابوالولید ابن فَرَضی، ابوعمر طَلْمَنَکی، قاسم بن اصبغ بیانی که نزد او حدیث خواند،[۵] ابوعمر ابن مکوی، سعید بن نصر، احمد بن فتح تاجر، احمد بن قاسم تاهرتی بزاز که کتابهای محمد بن جریر طبری را به نامهای صریح السنة، التبصیر و فضائل الجهاد، نزد او خواند، قاضی ابن صفار و ابن جسور که ذیل المذیل را نزد او خواند
مذهب
ابن عبدالبر در آغاز ظاهری مذهب بود، سپس مالکی شد و گاه در پارهای از مسائل به فقه شافعی میگرایید. او چندان به درس و پژوهش اهتمام ورزید که پس از چندی از دیگر پیشینیان اندلسی خود پیشی گرفت[۶]
آثار
فقط برخی از آثار او عبارتند از:
مجموعه جامع اسماء صحابه یا الاستعياب في معرفة الاصحاب : در این کتاب هر فردی را که حتی یک بار در زندگی خود با پیامبر اسلام ملاقات کرده است، فهرست کند.
جامع بیان العلم و فضل.
الاجویبه الموئبه (جواب جامع)؛
العقل و العقلة (عقل و صاحبان خرد)
اشعار ابی الاطهیه («اشعار ابوالاطهیه»);
البیان فی تلاوت القرآن («شرح در مورد تلاوت قرآن»).
الفرائد («قوانین ارث»)
الاکتفا فی قرائت نافع و ابی عمرو (قناعت در نافع و قرائت ابوعمرو)؛
«الانبهة عن قبائل الروحة» («توجه به نامگذاری قبایل راویان»).
الانصاف فی اسماء الله
الانتقاء فی فضائل الثالثات الائمة الفقاهة مالک و شافعی و ابی حنیفه («محاسن سه امام بزرگ فقیه: مالک، شافعی، و ابوحنیفه").
الاستذکار لی مذهب علما الامصار فیما تداممنه الموطة من معانی الرأی و الاثار در مواتة مالک
جامع بیان العلمی و فضلی وما یانبغی فی ریوایاتهی ("مجموعه افشای ماهیت دانش و شایستگی عظیم آن و آنچه در فرآیند روایت و انتقال آن لازم است").
الكافى في مذهب مالك («كافى در مكتب فقه مالكی»);
الکونه («الفاظ»)
المغازی (جنگها)
القصد والامام فی نسب العرب والعجم (« شجره نامه های عرب و عجم»).
الشواهد فی إثبات خبر الوحید («شواهد پشتیبان برای حفظ گزارشهای تک نفره [به عنوان منبعی برای احکام حقوقی]»);
التمهید لما فی المواته من المعانی والاسانید ("تسهیل معانی و زنجیره های انتقال یافت شده در مواتة مالک").
التقاسی فی اختصار الموطاء («بررسی تفصیلی در تلخیص الموطاء»).