نره‌استخوان

باکولوم آلت نری یک سگ؛ شیار پیشابراهی با فلش نشان داده‌شده‌است.

فسیل باکولوم یک خرس از میوسین

باکولوم استخوانی است که در آلت نری‌ بسیاری از پسنانداران جفت‌دار‌ یافت میشود. برخلاف سایر نخستیان‌ از جمله گوریل و شامپانزه، انسان فاقد این استخوان است. این استخوان در بالای پیشاب‌راه‌ نر جای داشته و با فراهم کردن سختی لازم در هنگام دخول جنسی به تولید مثل جنسی کمک می‌کند. همولوگ‌ این استخوان در پستانداران ماده، استخوانی در کلیتوریس‌ است که بابلوم یا استخوان کلیتوریس نامیده می‌شود. استخوان بابلوم در انسان وجود ندارد.

ریشه نام

واژه baculum (باکولوم) در زبان لاتین‌ به معنای عصا یا چوب بلند است که خود از واژه یونانی βάκλον (باکلون) به معنای عصا، ریشه گرفته‌است.

کارکرد

کارکرد باکولوم در آمیزش جنسی است. شکل و اندازه آن بسته به نوع گونه فرق می‌کند. تکامل آن ممکن است حاصل انتخاب جنسی باشد. ویژگی‌های ظاهری آن گاهی برای تمایز دادن گونه های مشابه از همدیگر استفاده میشود. وجود یک استخوان در آلت نری به جانور نر اجازه میدهد تا مدت زیادی با جانور ماده جفت‌گیری کند. این موضوع می‌تواند در برخی از استراتژی های جفت گیری، یک برتری آشکار محسوب شود. درازای باکولوم ممکن است در برخی گونه‌ها به مدت زمان جفت گیری بستگی داشته‌باشد. در گوشتخواران و نخستیان، به نظر می‌رسد که طول باکولوم از انتخاب جنسی پساجفت‌گیری اثر گرفته‌باشد. در برخی گونه‌های خفاش، باکولوم همچنین می‌تواند از پیشاب راه حفاظت کند تا تحت فشار قرار نگیرد.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Baculum». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ آوریل ۲۰۲۰.