الکترون ظرفیت

در دانش شیمی، الکترون ظرفیت یک الکترون وابسته به الکترون‌های پوسته بیرونی یک اتم است و؛ اگر پوستهٔ بیرونی بسته نباشد، این الکترون می‌تواند در ایجاد و تشکیل یک پیوند شیمیایی شرکت کند. در یک پیوند کووالانسی (تک والانسی)، هر دو اتم درگیر در پیوند، یک الکترون ظرفیت به منظور تشکیل یک پیوند کووالانسی عرضه می‌کنند. حضور الکترون‌های ظرفیت می‌تواند خواص شیمیایی هر عنصر را تعیین کند، مانند ظرفیت شیمیایی آن - و این‌که آیا ممکن است به دیگر عنصرها بپیوندد یا نه؛ و اگر چنین است، میزان آمادگی و با چندتا؟.

برای یک گروه اصلی (عنصر)، الکترون ظرفیت، تنها می‌تواند در بیرون‌ترین قسمت پوستهٔ بیرونی الکترون وجود داشته‌باشد. در یک فلز واسطه، الکترون ظرفیت می‌تواند در یک پوستهٔ داخلی نیز قرار داشته‌باشد.

ظرفیت برخی عناصر

ظرفیت
مدل اتمی هلیوم در این تصویر عنصر هلیوم نشان داده شده‌است located in its outermost energy level. هلیوم از اعضای گازهای نجیب است و تشکیل شده از دو پروتون، نوترون و الکترون

گروه (جدول تناوبی)	الکترون‌های ظرفیت
گروه ۱ (فلزات قلیایی)	۱
گروه ۲ فلزات قلیایی خاکی	۲
گروه ۳–۱۲ (فلزات واسطه)	#
گروه ۱۳ (گروه بور)	۳
گروه ۱۴ (گروه کربن)	۴
گروه ۱۵ (گروه نیتروژن)	۵
گروه ۱۶ (chalcogens)	۶
گروه ۱۷ (هالوژن‌ها)	۷
گروه ۱۸ (گازهای نجیب)	۸

گروه (جدول تناوبی)	ظرفیت (برای پیوندهای کوالانسی)
گروه ۱ (فلزات قلیایی)	-
گروه ۲ فلزات قلیایی خاکی	-
گروه ۳–۱۲ (فلزات واسطه)	-
گروه ۱۳ (گروه بور)	-
گروه ۱۴ (گروه کربن)	۴ (فقط کربن)
گروه ۱۵ (گروه نیتروژن)	۳
گروه ۱۶ (chalcogens)	۲
گروه ۱۷ (هالوژن‌ها)	۱
گروه ۱۸ (گازهای نجیب)	۰

منابع

1. Francis, Eden. Valence Electrons.