دعوت اسماعیلی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۶: | خط ۶: | ||
== منابع == |
== منابع == |
||
* {{یادکرد دانشنامه | نام خانوادگی = دفتری| نام =فرهاد | پیوند نویسنده = فرهاد دفتری| مقاله =اسماعیلیه | دانشنامه = دایرةالمعارف بزرگ اسلامی| ویرایش = | جلد=۸ | سال = ۱۳۹۲| ناشر = | مکان = | شابک = | صفحه = | نشانی = | تاریخ بازبینی = | نشانی بایگانی = |تاریخ بایگانی = | زبان =fa}} |
* {{یادکرد دانشنامه | نام خانوادگی = دفتری| نام =فرهاد | پیوند نویسنده = فرهاد دفتری| مقاله =اسماعیلیه | دانشنامه = دایرةالمعارف بزرگ اسلامی| ویرایش = | جلد=۸ | سال = ۱۳۹۲| ناشر = | مکان = | شابک = | صفحه = | نشانی = | تاریخ بازبینی = | نشانی بایگانی = |تاریخ بایگانی = | زبان =fa}} |
||
[[رده:اسماعیلیه]] |
|||
[[رده:اسماعیلیان]] |
|||
[[رده:مدارس تفکر درونی]] |
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۰۶:۳۵
دعوت اسماعیلی و تربیت داعیان از مواردی بود که خلیفهٔ ششم فاطمی بسیار به آن اهمیت میداد. به همین خاطر در سال ۳۹۵ هجری قمری / ۱۰۰۵ میلادی دارالعلمی را ایجاد کرد که دارای کتابخانهای نفیس بود و برای گسترش عقاید اسماعیلیان ایجاد شدهبود. ریاست این مکان با داعی الدعات بود و تا آخر دولت فاطمیان باقی ماند. در این مکان عقاید مختلفی از جمله «حکمت» تدریس میشد و خلیفه و فقهای اهل سنت هرچند مدت یک بار از آنجا دیدن میکردند. احکام و تعلیمات اسماعیلی در دولت فاطمی اجرا میشد و داعی الدعات هم به عنوان قاضی القضات ریاست این سازمان را برعهده داشت. مجالس درسی و علمی گوناگونی برای این داعیان تشکیل میشد که به «مجالس دعوه» مشهور بود و توسط فقهای اسماعیلی اجرا میشد و مجالسی که دربارهٔ حکمت در آن شکل میگرفت به «مجالس الحکمه» معروف بود. شخصی که داعیان را انتخاب میکرد، داعی الدعات بود، وی نقش مهمی در این زمینه داشتهاست و پس از تعلیم آنها، این افراد را به دمشق، صور، عکا، رمله و عقلان میفرستادند.[۱]
پانویس
منابع
- دفتری، فرهاد (۱۳۹۲). «اسماعیلیه». دایرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. ۸.