مارپیچ سکوت: تفاوت میان نسخهها
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
# انباشتگی: پیامهای رسانهای تکرار میشود (موضوع در روزنامه، در تلویزیون، در اینترنت). بدلیل تکرار خبر در فواصل منظم احتمال اینکه فرد اخبار را نشنیده باشد بسیار کم است. (یک بولتن خبری هر ساعت) |
# انباشتگی: پیامهای رسانهای تکرار میشود (موضوع در روزنامه، در تلویزیون، در اینترنت). بدلیل تکرار خبر در فواصل منظم احتمال اینکه فرد اخبار را نشنیده باشد بسیار کم است. (یک بولتن خبری هر ساعت) |
||
# |
# |
||
# هماهنگی: مردم |
# هماهنگی: مردم بدلیل ترس از انزوای اجتماعی خود را با دیدگاههای غالب هماهنگ میسازند، آنها تلاش میکنند خودشان را آنگونه که پذیرفته شوند با افکار عمومی همگام سازند. این قانون برای ایستگاههای تلویزیونی نیز معتبر است، زیرا آنها نیز روی دیدگاه های جمعی حساب میکنند، این خبرنگاران هستند که تصمیم میگیرند چه موضوعاتی دارای ارزش خبری هستند یا خیر. انتخاب روزنامه نگاران اغلب مشابه هستند و آنها همچنین خودشان را آنچنان با نگرشهای غالب وفق میدهند که ساخت گزارش از رویدادهای خاص در رسانههای مختلف تا حدود زیادی با یکدیگر سازگار باشد. «[//en.wikipedia.org/wiki/Pack_journalism بسته روزنامهنگاری]» به این پدیده اشاره دارد. |
||
# |
# |
||
# حوزه عمومی: به نظر نیومن([//nl.wikipedia.org/wiki/Elisabeth_Noelle-Neumann Neumann])انسان، به شدت وابسته به محیط اطراف خویش است. فرد از طریق رسانههای جمعی اطلاعات اطراف خویش را کسب میکند و با کمک همان اطلاعات نظر شخصی خود را بوجود میاورد. از آنجا که رسانهها در حوزه عمومی عمل میکنند و مداوم تعداد بیشتری از مردم را جذب میکنند توانایی ایجاد گرداب سکوت و تقویت آنرا نیز دارا هستند. شخصی که فکر میکند نظر او با دیدگاه غالب سازگار است، بیشتر تمایل دارد نظر خود را بازگو کند تا شخصی که مخالف دیدگاه غالب است و متقاعد نشده. |
# حوزه عمومی: به نظر نیومن([//nl.wikipedia.org/wiki/Elisabeth_Noelle-Neumann Neumann])انسان، به شدت وابسته به محیط اطراف خویش است. فرد از طریق رسانههای جمعی اطلاعات اطراف خویش را کسب میکند و با کمک همان اطلاعات نظر شخصی خود را بوجود میاورد. از آنجا که رسانهها در حوزه عمومی عمل میکنند و مداوم تعداد بیشتری از مردم را جذب میکنند توانایی ایجاد گرداب سکوت و تقویت آنرا نیز دارا هستند. شخصی که فکر میکند نظر او با دیدگاه غالب سازگار است، بیشتر تمایل دارد نظر خود را بازگو کند تا شخصی که مخالف دیدگاه غالب است و متقاعد نشده. |
نسخهٔ ۱۲ آوریل ۲۰۱۶، ساعت ۰۷:۵۳
گرداب سکوت یک نظریه از علوم ارتباطات است که توسط دانشمند آلمانی الیزابت نوئل نیومن (Elisabeth Noelle-Neumann) گسترش یافته است.. نظریه گرداب سکوت باور دارد که بر اساس قدرت رسانهای میتوان عقاید مخالف و انحرافی را مأیوس ساخت و اجازه داد در گرداب سکوت به فراموشی سپرده شوند. به نظر نیومن(Neumann)میباید در تأثیر همه پیامها با هم و در یک مجموعه به جستجو پرداخت و نه تنها در پیامهای جداگانه و منفرد آنگونه که مدل کلاپر(Klapper) در سال ۱۹۶۰ پیشنهاد کرده بود.
تأثیر تلویزیون
به نظر او (Neumann) اگر محققان قبلاً موفق نشدند تأثیر رسانهها را بخوبی ثبت کنند به این دلیل بوده است که آنها ارتباط تدریجی که رخ داده را بحساب نمیآوردند. از آنجایی که بینندگان تلویزیون دانش و نظرات خود را میتوانستند به غیر بینندگان نیز منتقل سازند، توانایی تشخیص تفاوت میان این دو گروه و همچنین تأثیرات ادعا شده توسط تلویزیون برای محققان وجود نداشت. اینکه تلویزیون هیچ تأثیری بر عموم مردم ندارد را نیومن (Neumann) به مانند که یک فیل تشبیه میکند که او استتار کرده باشیم. تأثیرات آنچنان بسیار بزرگ هستند که ثبت آنها را دشوار خواهد کرد.
اصول گرداب سکوت
- مردم غیر منطقی هستند. آنها احساسات خود را دنبال میکنند.
- بنا به نظر نیومن (Neumann)بطور عمده اگر نوع رسانه استفاده شده انتخابی نباشد قدرت رسانه بزرگ است، مانند تلویزیون که یک رسانه غیر انتخابی است. (در زمان نیومن تعداد روزنامههایی که خوانندگان میتوانستند انتخاب کنند از کانالهای تلویزیون که بینندگان استفاده میکردند بیشتر بوده است)
- تأثیر رسانهها بد و قابل سرزنش است.
- مردم با ترس مداوم از انزوای اجتماعی زندگی میکنند. یک نگرش که توسط اکثریت مردم به اشتراک گذاشته نشده و در نتیجه هیچ پشتیبانی مردمی هم ندارد، میتواند به انزوای اجتماعی فرد منجرشود. در چنین شرایطی تمایل پیوستن به نگرش غالب آنچنان رشد میکند که بقیه دیدگاه های شخص از بین میروند.
سه عامل
با توجه به نظریه گرداب سکوت، سه عامل انباشتگی، هماهنگی و حوزه عمومی است که تعیین عملکرد رسانه را بعهده میگیرند و آن را چنین قدرتمند میسازند.
- انباشتگی: پیامهای رسانهای تکرار میشود (موضوع در روزنامه، در تلویزیون، در اینترنت). بدلیل تکرار خبر در فواصل منظم احتمال اینکه فرد اخبار را نشنیده باشد بسیار کم است. (یک بولتن خبری هر ساعت)
- هماهنگی: مردم بدلیل ترس از انزوای اجتماعی خود را با دیدگاههای غالب هماهنگ میسازند، آنها تلاش میکنند خودشان را آنگونه که پذیرفته شوند با افکار عمومی همگام سازند. این قانون برای ایستگاههای تلویزیونی نیز معتبر است، زیرا آنها نیز روی دیدگاه های جمعی حساب میکنند، این خبرنگاران هستند که تصمیم میگیرند چه موضوعاتی دارای ارزش خبری هستند یا خیر. انتخاب روزنامه نگاران اغلب مشابه هستند و آنها همچنین خودشان را آنچنان با نگرشهای غالب وفق میدهند که ساخت گزارش از رویدادهای خاص در رسانههای مختلف تا حدود زیادی با یکدیگر سازگار باشد. «بسته روزنامهنگاری» به این پدیده اشاره دارد.
- حوزه عمومی: به نظر نیومن(Neumann)انسان، به شدت وابسته به محیط اطراف خویش است. فرد از طریق رسانههای جمعی اطلاعات اطراف خویش را کسب میکند و با کمک همان اطلاعات نظر شخصی خود را بوجود میاورد. از آنجا که رسانهها در حوزه عمومی عمل میکنند و مداوم تعداد بیشتری از مردم را جذب میکنند توانایی ایجاد گرداب سکوت و تقویت آنرا نیز دارا هستند. شخصی که فکر میکند نظر او با دیدگاه غالب سازگار است، بیشتر تمایل دارد نظر خود را بازگو کند تا شخصی که مخالف دیدگاه غالب است و متقاعد نشده.
ماهیت نظریه گرداب سکوت
- مردم از انزوای اجتماعی هراسانند.
- برای جلوگیری از انزوا، فضای نظری را از نزدیک تحت نظارت قرار میدهند.
- اطلاعات در مورد فضای نظری را از دو منبع بدست میآورند:
- مشاهدات شخصی / ارتباط میان فردی
- رسانههای جمعی به ویژه تلویزیون
- رسانههای جمعی تصویر نسبتاً هماهنگی از واقعیت را منتشر میکنند،
- با گذشت زمان تنها تعداد کمی از مردم ابراز نظری در برابر افکار عمومی غالب خواهند داشت. عقاید مخالف در گرداب سکوت از بین خواهند رفت. اما مردم هسته اصلی را تشکیل میدهند، آنها میتوانند فرایند گرداب جدیدی را آغاز کنند که در نهایت یک نظر دیگر نیز منقرض گردد.
منابع
- ↑ zwijgspiraal
- ↑ Conformisme
- ↑ Tirannie van de meerderheid
- ↑ Neolle-Neumann, Elisabeth (1993). The spiral of silence: Public opinion, our social skin. Chicago: University of Chicago Press.
- ↑ Wedel, T (1994). "The spiral of silence in popular culture: applying a public opinion theory to radio station popularity". California State University.
- ↑ Tichenor, P. J; Wackman, D. B (1973). "Mass media and community public opinion". American Behavioral Scientist 16 (4): 593–606. doi:10.1177/000276427301600408.
- ↑ Hamidresa Bourhani