ویتوریو گاسمن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
H.b.shbot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: تغییر رده:درگذشتگان به موجب سکته قلبی به رده:درگذشتگان به علت سکته قلبی
خط ۸۴: خط ۸۴:


{{ترتیب:گاسمن، ویتوریو}}
{{ترتیب:گاسمن، ویتوریو}}

[[رده:اهالی ایتالیایی آلمانی‌تبار]]
[[رده:اهالی ایتالیایی آلمانی‌تبار]]
[[رده:اهالی جنوا]]
[[رده:اهالی جنوا]]
خط ۸۹: خط ۹۰:
[[رده:برندگان جایزه دیوید دی دوناتلو]]
[[رده:برندگان جایزه دیوید دی دوناتلو]]
[[رده:درگذشتگان ۲۰۰۰ (میلادی)]]
[[رده:درگذشتگان ۲۰۰۰ (میلادی)]]
[[رده:درگذشتگان به موجب سکته قلبی]]
[[رده:درگذشتگان به علت سکته قلبی]]
[[رده:زادگان ۱۹۲۲ (میلادی)]]
[[رده:زادگان ۱۹۲۲ (میلادی)]]
[[رده:کارگردانان اهل ایتالیا]]
[[رده:کارگردانان اهل ایتالیا]]

نسخهٔ ‏۲۹ ژوئن ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۱۲

ویتوریو گاسمن

زمینه فعالیت تئاتر و سینما
تولد ۱ سپتامبر ۱۹۲۲
جنوا، ایتالیا
والدین ۲۹ ژوئن ۲۰۰۰ (۷۷ سال)
مرگ رم، ایتالیا
ملیت ایتالیا ایتالیایی
پیشه بازیگر، کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس
سال‌های فعالیت ۱۹۴۵ تا ۱۹۹۹
همسر(ها)
شلی وینترز
فرزندان "آلساندرو"
صفحه در وبگاه IMDb


ویتوریو گاسمن (به ایتالیایی: Vittorio Gassmann) کارگردان و بازیگر تئاتر و سینمای ایتالیایی است. وی را یکی از بزرگترین بازیگران ایتالیا برمی شمرند. معمولاً وی را به عنوان بازیگری حرفه ای، با استعداد و منتقدی جذاب می شناسند.


وی در شهر جنوا در ایتالیا زاده شد. پدرش آلمانی و مادرش یک یهودی اهل شهر پیزا ی ایتالیا بود.

در سال ۱۹۷۵ برای بازی در فیلم بوی خوش زن به کارگردانی دینو ریزی برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از جشنواره فیلم کن شد.

این بازیگر شهیر در در ۲۹ ژوئن ۲۰۰۰ در سن ۷۷ سالگی بر اثر حمله ی قلبی در خانه‌اش واقع در شهر رم درگذشت.

از جمله فیلم های او می توان به صحرای تاتارها اشاره نمود.


بخشی از فیلمشناخت

در طول بیش از نیم قرن فعالیت هنری در بیشتر از یکصد فیلم بازی کرد.


  • ماجراهای پینوکیو (۱۹۴۷)
  • برنج تلخ (۱۹۴۸)
  • قانون شکنان (۱۹۴۹)
  • دیوار شیشه ای (۱۹۵۳)
  • راپسودی (۱۹۵۴)
  • جنگ و صلح (۱۹۵۶)
  • باراباس (۱۹۶۱)
  • ارواح رم (۱۹۶۱)
  • زندگی آسان (زندگی آسوده / سبقت گرفتن) (۱۹۶۲)
  • مرتض / آقای ژولیده (۱۹۶۸)
  • بوی خوش زن (۱۹۷۴)
  • صحرای تاتارها (۱۹۷۶)
  • کوینتت (۱۹۷۹)

منابع