آلبوفرحان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۵۰

آلبوفرحان: از ایل محسین و نسب آن به کعب ابن ربیعه ابن عامر ابن صعصعه از قبایل اصیل عربی می‌رسد و در خوزستان در روستاهای نهر یوسف و سعیدان یوگه شاخوره و چمیان وچوئبده و تنگه و در عراق در بصره ساکن هستند. ریاست این عشیره به عهدهٔ خاندان آل علی (بیت علی) می‌باشد.

به دنبال اعلام استقلال قبایل عرب خوزستان چون آل کثیر و بنی طُرُف و نیز ضعف کعب البوناصر در نتیجه کشمکش‌های درونی، ناصرالدین شاه در ۱۲۷۴ حکومت خوزستان را به حاج جابرخان واگذار کرد و به او اختیار داد تا عشایر سرکش را مطیع کند. وی که مردی کاردان و ثروتمند بود، با طوایف معروف منطقه چون هِلالات، البوفرحان و بغلان، قبیله بزرگ مُحَیسِن را تشکیل داد که بتدریج سایر عشایر به آن پیوستند.

منابع

دانشنامه جهان اسلام: بنی کعب.

این یک مقالهٔ خرد تاریخ است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+آلبوفرحان: از ایل محسین و نسب آن به کعب ابن ربیعه ابن عامر ابن صعصعه از قبایل اصیل عربی می‌رسد و در خوزستان در روستاهای نهر یوسف و سعیدان یوگه شاخوره و چمیان وچوئبده و تنگه و در عراق در بصره ساکن هستند.
-*
+ریاست این عشیره به عهدهٔ خاندان آل علی (بیت علی) می‌باشد.
-{{بهبود منبع|تاریخ=نوامبر ۲۰۱۲}}
-{{تمیزکاری|تاریخ=نوامبر ۲۰۱۲}}
-{{ویکی‌سازی|تاریخ=نوامبر ۲۰۱۲}}
-فرحانی یکی از عشیره های [[مردم عرب|عرب تبار]] ساکن در استان خوزستان از شعب عرب عدنانی است.
+به دنبال اعلام استقلال قبایل عرب خوزستان چون آل کثیر و بنی طُرُف و نیز ضعف کعب البوناصر در نتیجه کشمکش‌های درونی، ناصرالدین شاه در ۱۲۷۴ حکومت خوزستان را به حاج جابرخان واگذار کرد و به او اختیار داد تا عشایر سرکش را مطیع کند. وی که مردی کاردان و ثروتمند بود، با طوایف معروف منطقه چون هِلالات، البوفرحان و بغلان، قبیله بزرگ مُحَیسِن را تشکیل داد که بتدریج سایر عشایر به آن پیوستند.
-{{قوم و نژاد|group=فرحانی|poptime=نامشخص|popplace={{پرچم|ایران}}: ساکن در [[استان خوزستان]]|langs=[[عربی خوزستانی]]|rels=[[شیعه]]}}
+==منابع==
-== قبیله محیسن ==
+[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=1985 دانشنامه جهان اسلام]: بنی کعب.
-به دنبال اعلام استقلال قبایل عرب خوزستان چون [[آل کثیر]] و [[بنی‌طرف]] و نیز ضعف امارت  کعب [[البوناصر]] فلاحیه در نتیجه کشمکش‌های درونی، [[ناصرالدین شاه]] در ۱۲۷۴ حکومت [[خوزستان]] را به شاخه دوم بنی کعب بزعامت حاج [[جابرالمرداو آل  بوکاسب]]  در محمره واگذار کرد و به او اختیار داد تا عشایر سرکش را مطیع کند. وی که مردی کاردان و ثروتمند بود، با طوایف معروف منطقه چون [[هِلالات|بنی‌هلال]]، آلبوفرحان و [[بغلانی]]، [[قبیله بزرگ مُحَیسِن]] را تشکیل داد که بتدریج سایر عشایر به آن پیوستند.
-== عشایر آلبوفرحان ==
-آلبوفرحان بزرگترین طایفه از قبیله محیسن در آبادان و خرمشهر بوده و ریاست این عشیره به عهدهٔ خاندان آل علی (بیت علی) می‌باشد. شیخ [[عدنان آل علی]] زعامت این طایفه را بر عهده داشت. پس از وی که در روز یکشنبه مورخ نوزدهم آذرماه سال یکهزار و چهارصد و دو هجری شمسی به رحمت ایزدی پیوست، این مسئولیت توسط خاندان آل علی به فرزند ایشان، شیخ قیس آل علی واگذار شد. بزرگان این طایفه همواره به عنوان مرجع عرفی سنن و آداب عشایری به حساب می آمده‌اند. و در چالش‌های بزرگ بین عشایر، با بزرگان این خاندان مشورت می شد.
-ساکنین اصلی جزیره مینو اغلب از طایفه آلبوفرحان میباشند که به چند شاخه(بیت) تقسیم میشود و زعامت و ریاست بخش جزیره مینو و شاخه های ان بر عهده بیت صلبوخ است که شیخ و بزرگ آن شیخ حسین صلبوخ بود که بعد از فوت ایشان بزرگی این بخش به برادرش شیخ شلش و پسر مرحوم شیخ حسین الشیخ غازی صلبوخ رسید . به همین دلیل این جزیره به نام جزیره صلبوخ نیز مشهور بوده است.
-آلبوفرحان قبلاً همراه آلبوکاسب ساکن روستای همیلی بودند.
-گستره پراکندگی این طایفه در کشور ایران در شهرستانهای [[آبادان]]، [[خرمشهر]]، [[کوت عبدالله (خوزستان)|کارون]]، [[بندر ماهشهر|ماهشهر]] و [[بندر امام خمینی|سربندر]] و [[شوشتر]] می‌باشد. و در کشور [[عراق]] عمدتاً
-در [[استان بصره]] سکونت دارند.
-اقتصاد مردم این طایفه مبتنی بر زمین داری، نخلستان و تجارت دریایی می‌باشد و اکثر مردان این طایفه از مناسب و جایگاهای بالایی در دولت و کارهای دولتی نظیر نیروی مسلح و آموزش و پرورش و قوه قضاییه و دادگاه و مجلس و پالایشگاه و منطقه آزاد اروند برخوردارند.
-== منابع ==
-{{پانویس}}
-{{عرب‌های ایران}}
-{{عشایر ایران}}
 {{تاریخ-خرد}}