ورزش سبز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ورزش سبز به ورزش بدنی گفته می‌شود که در مکان‌های به نسبت طبیعی انجام می‌شود.


ورزش سبز (به انگلیسی: Green exercise) به ورزش بدنی گفته می‌شود که در محیط‌های طبیعی انجام می‌شود.[۱][۲] ورزش بدنی به خوبی شناخته شده‌است که فواید سلامت جسمی و روانی دارد. همچنین شواهد خوبی وجود دارد که نشان می‌دهد تماشای محیط‌های طبیعی، حضور در محیط‌های طبیعی و تعامل با آن پیامدهای مثبتی دارد، استرس را کاهش می‌دهد و توانایی مقابله با استرس را افزایش می‌دهد، خستگی ذهنی را کاهش می‌دهد و تمرکز و عملکرد شناختی را بهبود می‌بخشد.[۳][۴] بنابراین، مفهوم ورزش سبز از حوزه‌های تثبیت‌شده‌ای مانند نظریه بازگرداندن توجه در روان‌شناسی محیطی که تمایل به تمرکز بر تأثیرهای روانی و فیزیکی مشاهده طبیعت (مثلاً به کار کاپلان و اولریش) دارد، که کار شناخته شده در مورد فواید روانشناختی ورزش بدنیاست - رشد کرده‌است.

منابع[ویرایش]

  1. MacKay, Graham J.; Neill, James T. (2010). "The effect of 'green exercise' on state anxiety and the role of exercise duration, intensity, and greenness: A quasi-experimental study". Psychology of Sport and Exercise. 11 (3): 238–45. doi:10.1016/j.psychsport.2010.01.002. Archived from the original on 7 August 2011. Retrieved 11 اكتبر 2022. {{cite journal}}: Check date values in: |access-date= (help)
  2. Pretty, Jules; Peacock, Jo; Sellens, Martin; Griffin, Murray (2005). "The mental and physical health outcomes of green exercise". International Journal of Environmental Health Research. 15 (5): 319–37. doi:10.1080/09603120500155963. PMID 16416750.
  3. Kaplan R & Kaplan S (1989). The Experience of nature: a psychological perspective" New York: Cambridge University Press
  4. Ulrich, R. S. (1981). "Natural Versus Urban Scenes: Some Psychophysiological Effects". Environment and Behavior. 13 (5): 523–56. doi:10.1177/0013916581135001.