وایکینگ (راکت)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
وایکینگ
پرتاب وایکینگ ۱۰ در ۷ مهٔ ۱۹۵۴
عملکردراکت ژرفاسنج تحقیقاتی
سازندهگلن ال. مارتین کمپانی
کشور مبدأایالات متحده آمریکا
ابعاد
بلندی۱۵ متر (۴۹ فوت)؛ ۱۳ متر (۴۳ فوت)
قطر۸۱ سانتیمتر (۳۲ اینچ)؛ ۱۱۴ سانتیمتر (۴۵ اینچ)
تعداد مراحل۱
ظرفیت
بار مفید به {{{به}}}
تاریخچهٔ پرتاب
وضعیتبازنشسته
سایت‌های پرتاب
مجموع پرتاب‌ها۱۲
پرتاب(های) موفق۷
پرتاب(های) ناموفق۱
پرتاب(های) ناتمام۴
نخستین پرواز۳ مهٔ ۱۹۴۹
آخرین پرواز۴ فوریهٔ ۱۹۵۵
مرحلهٔ نخست
پیشرانهموتورهای واکنشی اکس‌ال‌آر۱۰-آرام-۲
بیشینهٔ رانش۹۲٫۵ کیلونیوتن (۲۰٬۸۰۰ پوند-نیرو) (سطح دریا)
۱۱۰٫۵ کیلونیوتن (۲۴٬۸۰۰ پوند-نیرو) (خلأ)
تکانه ویژه۱۷۹٫۶ ثانیه (۱٫۷۶۱ کیلومتر بر ثانیه)
مدت‌زمان سوختن۱۰۳ ثانیه
سوختاتانول و اکسیژن مایع

وایکینگ (انگلیسی: Viking) مجموعه‌ای از دوازد موشک ژرفاسنج بود که توسط گلن ال. مارتین کمپانی و تحت مدیریت آزمایشگاه تحقیقات نیروی دریایی ایالات متحده (NRL) طراحی و ساخته شدند. این راکت به‌عنوان جانشینی برای راکت آلمانی وی-۲ طراحی شده‌بود، پیشرفته‌ترین راکت بزرگ سوخت جامد توسعه‌یافته در ایالات متحده در دههٔ ۱۹۴۰ بود[۱] که بین سال‌های ۱۹۴۹ و ۱۹۵۵ داده‌های ارزشمند علمی را به زمین بازگرداند. وایکینگ ۴ که در سال ۱۹۵۰ پرتاب شد، نخستین راکت ژرفاسنجی بود که از عرشهٔ یک کشتی پرتاب می‌شد.[۲]: ۱۰۸-۱۱۴ 

راکت وایکینگ پس از دوازده پرتاب در مرحلهٔ اول راکت ونگارد تلفیق شد. ونگارد دومین ماهوارهٔ آمریکا را در سال ۱۹۵۸ به مدار زمین منتقل کرد.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. "History of Rocketry & Space Travel", revised edition, Wernher von Braun and Frederick I. Ordway III, Thomas Y. Crowell Co., New York, 1969, p. 151
  2. Milton W. Rosen (1955). The Viking Rocket Story. New York: Harper & Brothers. OCLC 317524549.
  3. Ordway, Frederick I.; Wakeford, Ronald C. International Missile and Spacecraft Guide, N.Y., McGraw-Hill, 1960, p. 208