واکنش تیول-ان
واکنش تیول-ان[الف] (همچنین با نام هیدروتیول‌دار کردن آلکن یا هیدروتیولاسیون آلکن[ب] نیز شناخته می‌شود) یک واکنش آلی بین یک تیول و یک آلکن برای تشکیل یک تیواتر است. این واکنش برای اولین بار در سال ۱۹۰۵ گزارش شد[۱] اما در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ به دلیل انجام‌پذیری مناسب و طیف وسیعی از کاربردها، اهمیت زیادی پیدا کرد.[۲][۳] این واکنش با توجه به بازده بالا، قدرت فضاگزینی بالا، سرعت بالا و نیروی محرک ترمودینامیکی، به عنوان واکنشی در کلیک شیمی پذیرفته می‌شود.
این واکنش منجر به افزایشِ ضد مارکونیکوفیِ یک ترکیب تیول به یک آلکن می‌شود. با توجه به فضاگزینی بالا و همچنین میزان تولید و بازدهی بالا، این واکنش سنتزی مفید می‌تواند زمینه‌ساز کاربردهای آینده در علوم مواد و زیست‌پزشکی باشد.[۲][۴]
پانویس[ویرایش]
همچنین ببینید[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Posner, Theodor (January 1905). "Beiträge zur Kenntniss der ungesättigten Verbindungen. II. Ueber die Addition von Mercaptanen an ungesättigte Kohlenwasserstoffe". Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft. 38 (1): 646–657. doi:10.1002/cber.190503801106.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Lowe, Andrew B. (2010). "Thiol-ene "click" reactions and recent applications in polymer and materials synthesis". Polym. Chem. 1 (1): 17–36. doi:10.1039/B9PY00216B.
- ↑ Nilsson, Camilla; Simpson, Neil; Malkoch, Michael; Johansson, Mats; Malmström, Eva (15 February 2008). "Synthesis and thiol-ene photopolymerization of allyl-ether functionalized dendrimers". Journal of Polymer Science Part A: Polymer Chemistry. 46 (4): 1339–1348. Bibcode:2008JPoSA..46.1339N. doi:10.1002/pola.22474.
- ↑ Hoyle, Charles E.; Bowman, Christopher N. (22 February 2010). "Thiol-Ene Click Chemistry". Angewandte Chemie International Edition. 49 (9): 1540–1573. doi:10.1002/anie.200903924. PMID 20166107.