نیروی دریایی آب‌های آبی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یواس‌اس آبراهام لینکلن گروهی از کشتی‌ها از هشت کشور را در خلال تمرین ریمپک سال ۲۰۰۶ رهبری می‌کند.

نیروی دریایی آب‌های آبی، یک نیروی دریایی است که از توان عملیات در آب‌های عمیق اقیانوس‌های آزاد برخوردار است.[۱] این اصطلاح بیشتر در انگلستان برای بیان توانایی نظامی دریایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۲] گرچه تعاریف متعددی از چنین نیروی دریایی ارائه شده‌است، اما به‌طور کلی با توانایی کنترل بر مناطق وسیعی از دریا در ارتباط است.

اصطلاح «نیروی دریایی آب‌های آبی» یک اصطلاح جغرافیای دریایی است که در برابر «نیروی دریایی آبهای قهوه‌ای» و «نیروی دریایی آبهای سبز» قرار می‌گیرد.

خدمت امنیت دفاعی ایالات متحده، نیروی دریایی آب‌های آبی را چنین تعریف می‌کند: «یک نیروی دریایی که از توان عملیاتی در آب‌های عمیق اقیانوس‌های آزاد برخوردار است. نیروی دریایی آب‌های آبی به یک کشور امکان انجام یک پروژهٔ نظامی در فراتر از مرزهای خود را می‌دهد و معمولاً دارای یک یا چند ناو هواپیمابر است. نیروی‌های دریایی آب‌های آبی کوچک‌تر از توان عملیاتی کمتر و در مدت زمان محدودتری برخوردارند.»[۳]

منابع[ویرایش]

  1. "British Maritime Doctrine, BR 1806, Third Edition". 2004. Archived from the original on 25 February 2014. Retrieved 18 July 2016. The operating areas of maritime forces range from the deep waters of the open oceans (known colloquially as blue water).
  2. Speller, Ian (2002). "UK Maritime Expeditionary Capabilities and the Lessons of the Falklands Conflict" (pdf).
  3. "Special Focus Area: Marine Sensors". Targeting U.S. Technologies: A Trend Analysis of Reporting from Defense Industry. Defense Security Service (United States Department of Defense). 2010. Archived from the original on 15 September 2012. Retrieved July 15, 2012.