نیروگاه هسته‌ای هانول
| نیروگاه هسته‌ای هانول | |
|---|---|
_04790182_(8506930230).jpg) | |
 | |
| کشور | کرۀ جنوبی |
| مختصات | ۳۷°۰۶′شمالی ۱۲۹°۲۳′شرقی / ۳۷٫۱°شمالی ۱۲۹٫۳۸°شرقی |
| وضعیت | در حال تولید |
| تاریخ راه‌اندازی | ۱۹۸۸ |
| گرداننده(ها) |
|
| توان تولیدی | |
| ظرفیت نامی | ۵،۸۸۱ مگاوات |
| پیوندهای بیرونی | |
| ویکی‌انبار | |
نیروگاه هسته‌ای هانول که پیشتر معروف به نیروگاه هسته‌ای اولجین (به کره‌ای: 울진원자력발전소) (کرۀ جنوبی، استان جئونسانگبوک-دو در شهر یونگجو، بنیانگذاری ۱۹۸۸)، یکی از نیروگاه‌های کشور کرۀ جنوبی و سومین نیروگاه بزرگ هسته‌ای جهان، از گونۀ رآکتور آب فشرده با ظرفیت تولید ۵،۸۸۱ مگاوات شامل ۶ رآکتور آب فشرده است.
نیروگاه هانول، شامل ۱ رآکتور ۹۴۲ مگاواتی، ۱ رآکتور ۹۴۵ مگاواتی، ۱ رآکتور ۹۹۴ مگاواتی، ۱ رآکتور ۹۹۸ مگاواتی و ۲ رآکتور ۱،۰۰۱ مگاواتی است.
نام این نیروگاه در سال ۲۰۱۳، از اولجین به هانول تغییر یافت.
ساخت ۲ رآکتور دیگر در سال ۲۰۱۸[ویرایش]
نیروگاه هانول در حال ساخت ۲ رآکتور ۱،۳۵۰ مگاواتی مدل APR-۱۴۰۰ است که با بهره‌برداری از این دو واحد، مجموع ظرفیت تولید این نیروگاه به ۸،۵۸۱ مگاوات خواهد رسید.
رآکتور APR-۱۴۰۰ از نوع رآکتور آب فشرده نسل سوم با ظرفیت ناخالص ۱،۴۰۰ مگاوات است. انتظار می‌رود هزینهٔ این رآکتورها حدود ۶ میلیارد دلار باشد و ساخت آن‌ها در سال ۲۰۱۸ به پایان برسد.
پیوند به بیرون[ویرایش]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hanul Nuclear Power Plant». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ آوریل ۲۰۱۴.