پرش به محتوا

نشانهٔ باستیان–برونس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نشانهٔ باستیان–برونس (انگلیسی: Bastian–Bruns sign) از دست رفتن تونوس ماهیچه‌ای و رفلکس‌های تاندونی عمقی در اندام تحتانی (پاها) در مبتلایان به قطع کامل عرضی طناب نخاعی در سطحی از بالاتر از بزرگ‌شدگی نخاعی (lumbar enlargement) است.[۱] این نشانهٔ پزشکی نامش را از هنری چارلتون باستیان و لودویگ برونس می‌گیرد.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. Barry G. Firkin, Judith A. Whitworth. Dictionary of medical eponyms. Informa Health Care, 2002, page 23. شابک ‎۹۷۸−۱−۸۵۰۷۰−۳۳۳−۴.
  2. Bastian-Bruns law or sign در وبگاه هونِـیمدئیت؟