ندامت (فیلم)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ندامت
Theatrical release poster
کارگردانآرون اشنایدر
تهیه‌کننده
فیلمنامه‌نویس
داستان
  • کریس پروونانزو
  • اسکات سیک
بازیگران
موسیقیجان کازمارکت
فیلم‌برداردیوید بوید
تدوین‌گرآرون اشنایدر
شرکت
تولید
  • K5 International
  • Zanuck Independent
  • David Gundlach Productions
  • Lara Enterprises
  • TVN
  • Butcher's Run Films
توزیع‌کنندهسونی پیکچرز کلاسیکس
تاریخ‌های انتشار
  • ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۹ (۲۰۰۹-09-۱۲) (TIFF)
  • ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۰ (۲۰۱۰-07-۳۰) (United States)
مدت زمان
۱۰۰ دقیقه
کشورایالات متحده
زبانانگلیسی
هزینهٔ فیلم$7 million[۱]
فروش گیشه$10.8 million[۱]

ندامت یک فیلم درام محصول سال ۲۰۰۹ به کارگردانی آرون اشنایدر و نویسندگی کریس پروونزانو و سی گابی میچل است. این فیلم ماجرای زندگی یک گوشه‌نشین در ایالت تنسی در دهه ۱۹۳۰ را روایت می‌کند که در حالی که هنوز زنده است، مراسم تشییع جنازه خود را برگزار می‌کند. در این فیلم رابرت دووال، بیل موری، سیسی اسپیسک و لوکاس بلک به ایفای نقش می‌پردازند. دووال به خاطر نقش اولش در این فیلم جایزه بهترین بازیگر مرد را از جشنواره فیلم هالیوود دریافت کرد.

بازیگران[ویرایش]

تولید[ویرایش]

فیلم ندامت بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده که در سال ۱۹۳۸ در شهرستان روئن، تنسی اتفاق افتاده‌است. شخصیت دووال، فلیکس بوش، بر اساس شخصیتی واقعی به نام فلیکس بوشالو «عمو بوش» بریزیل ساخته شده بود.[۲][۳] این فیلم به‌طور کامل در مکان‌هایی در گرجستان و با حمایت وزارت توسعه اقتصادی گرجستان فیلمبرداری و تهیه شده‌است.[۴]

پخش[ویرایش]

ندامت برای اولین بار در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو به نمایش درآمد و توسط سونی پیکچرز کلاسیکس Sony Pictures Classics توزیع شده‌است. این فیلم در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۰ در ایالات متحده اکران شد و در چهار سینما اکران شد و در آخر هفته ۹۰٬۹۰۰ دلار فروش داشت که میانگین آن ۲۲٬۷۲۵ دلار برای هر سینما بود. این فیلم را در رتبه بیست و سوم کلی برای آخر هفته ۳۰ جولای تا ۱ اوت ۲۰۱۰ قرار داد.[۵] تا ژانویه ۲۰۱۱، این فیلم در آمریکای شمالی ۹٬۱۰۰٬۲۳۰ دلار و در سایر مناطق، ۴۰۱٬۳۶۱ دلار، جمعاً ۹٬۵۱۳٬۲۲۵ دلار در سراسر جهان فروخت.[۵]

استقبال[ویرایش]

در مجموع نقدهای روتن تومیتوز Rotten Tomatoes، این فیلم بر اساس ۱۴۵ نقد، با میانگین امتیاز ۷٫۲۰/۱۰، ۸۵ درصد تأیید شده‌است. بیشتر منتقدان این سایت بر این باورند: «هرچند نقص ظریفی دارد، اما این درام با فهرست پروپیمانی از بازیگران، ازجمله رابرت دووال و بیل موری ارتقا یافته‌است.»[۶] در متاکریتیک، فیلم بر اساس ۳۵ منتقد، میانگین وزنی ۷۷ از ۱۰۰ را دارد که بیانگر «نقدهای عموماً مثبت» است.[۷]

منتقدان از بازی رابرت دووال شدیداً استقبال کردند، حتی جان اندرسون از وال استریت ژورنال نوشت: ". . . آقای دووال… به [فیلم] روح بخشده است.»[۸] بررسی نیویورک تایمز توسط ای.او. اسکات AO Scott نیز بازی «درخشان» دووال را نیز برجسته کرد.[۹]

کیسی برچبی در DVD Talk خاطرنشان کرد که ندامت شامل «گروهی فوق‌العاده از اجراهای یک بازیگر رؤیایی است. با کمال تعجب، هیچ‌یک از سرنخ‌ها در رقابت برای هیچ‌یک از جوایز مهم سال ۲۰۱۰ نبودند.»[۱۰]

اشنایدر برای این فیلم برنده جایزه Independent Spirit برای بهترین فیلم اول شد.

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Get Low (2010) - Financial Information". The Numbers.
  2. Morrow, Terry (August 22, 2010). "New film Get Low based on pre-death funeral of Roane man in 1938". Knoxville.com. Archived from the original on August 25, 2010. Retrieved December 11, 2010.
  3. Breazeale, Mike. ""On Jordan's Stormy Banks I Stand": The Extraordinary Last Rites of Felix Bushaloo Breazeale". ClanBreazeale.com.
  4. "Get Low: A Sony Pictures Classics Release". "Get Low" Official Website. Retrieved 26 April 2011.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ "Get Low (2010)". Box Office Mojo. Internet Movie Database. Retrieved January 10, 2011.
  6. "Get Low (2010)". Rotten Tomatoes. Fandango Media. Retrieved April 8, 2021.
  7. "Get Low Reviews". Metacritic. Retrieved July 8, 2020.
  8. Anderson, John (July 30, 2010). "Get Low Rides High on Great Acting". The Wall Street Journal. Archived from the original on November 10, 2012. Retrieved August 7, 2010.
  9. Scott, A.O. (July 29, 2010). "How Can You Enjoy Your Own Funeral? For Starters, Don't Die". The New York Times.
  10. Burchby, Casey (February 22, 2011). "Get Low". DVD Talk. Retrieved May 28, 2014.