میراث دیجیتال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

میراث دیجیتال استفاده از رسانه های دیجیتال برای میراث فرهنگی یا طبیعی است.[۱][۲] منشور حفاظت از میراث دیجیتال یونسکو میراث دیجیتال را دربرگیرنده "منابع فرهنگی، آموزشی، علمی و اداری و همچنین اطلاعات فنی، حقوقی، پزشکی و سایر اطلاعاتی می داند که به صورت دیجیتال ایجاد شده یا از منابع آنالوگ موجود به شکل دیجیتال تبدیل شده اند.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

علوم انسانی دیجیتال

باستان شناسی دیجیتال تعریف میراث دیجیتال میراث دیجیتال دربرگیرنده منابع بی همتای دانش بشری و تعابیر آن است.این منابع شامل منابع فرهنگی،آموزشی، علمی و منابع رسمی هستند.که به صورت دیجیتال ثبت و یا از آنالوگ به دیجیتال برگردانده شده اند.

انواع میراث دیجیتال ۱. میراث معماری و باستان شناسی ۲. میراث ناملموس ۳. آثار منقول (اشیاء موزه) ۴. نسخ خطی و آرشیوها ۵. محتواهای دیجیتال برای رسانه های نوین

  1. Kalay, Yehuda (2007-11-14). "New Heritage". doi:10.4324/9780203937884. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  2. Siehr, Kurt G. (2014-08). "Immovable Cultural Heritage at Risk: Past – Present – Future". International Journal of Cultural Property. 21 (3): 267–279. doi:10.1017/s094073911400023x. ISSN 0940-7391. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  3. «Charter on the Preservation of Digital Heritage: UNESCO». portal.unesco.org. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۹-۰۵.