میان‌قفس سینه
میان‌قفس سینه[۱] (به انگلیسی: Mesothorax) وسط سه بخش از قفسه سینه شش‌پایان است و جفت دوم پا را دارد. سختینه‌های اصلی آن (صفحه‌های اسکلتی بیرونی) مزونوتوم (پشتی)، مزوسترنوم (شکمی) و مزوپلورون (کناری) در هر سو هستند. میان‌قفس سینه بخشی است که بال‌های جلو را در همهٔ حشرات بال‌دار حمل می‌کند، اگرچه گاهی ممکن است این بال‌ها کاهش یافته یا اصلاح شوند، مانند سوسک‌ها (Coleoptera) یا گوش‌خیزک‌ها، که در آنها اسکلروت می‌شوند تا بال‌پوش ("پوشش بال") و پیچیده‌بالان که در آن آنها کاهش یافته و هالترهایی را تشکیل می‌دهند که به مزونوتوم متصل می‌شوند.[۲] همهٔ حشرات بالغ روی میان‌قفس سینه پا دارند. در برخی از گروه‌های حشرات، مزونوتوم هیپرتروفی می‌شود، مانند دوبالان، پرده‌بالان و پروانه‌سانان که در آن بخش جلویی مزونوتوم (که مزوسکتوم نامیده می‌شود) بیشتر سطح پشتی قفسه سینه را تشکیل می‌دهد. در این راسته‌ها، معمولاً یک اسکلریت کوچک به مزونوتوم که قاعده بال را می‌پوشاند، به نام تگولا متصل است. در یک گروه از حشرات، نیم‌بالان، سطح پشتی قفسه سینه معمولاً عمدتاً از پروتوراکس تشکیل شده است، اما همچنین بخشی از قسمت پشتی بزرگ‌شدهٔ مزونوتوم به نام اسکاتلوم است. در قاب‌بالان، اسکلتلوم ممکن است قابل دیدن باشد یا نباشد، معمولاً به صورت یک صفحه مثلثی کوچک بین پایه‌های الیترال است، بنابراین از نظر موقعیت شبیه به سختینه نیم‌بالان است. در دوبالان و پرده‌بالان، سختینه میان‌قفس سینه نیز مشخص است، اما بسیار کوچک‌تر از مزوسکتوم است.
منابع[ویرایش]
- ↑ محقق نیشابوری، جعفر؛ عزیز خرازی پاکدل؛ شهاب منظری؛ علی پازوکی؛ علی رضوانی و منصور عبایی (۱۳۸۹). واژه‌نامهٔ حشره‌شناسی، بخش اول:ریخت‌شناسی بیرونی. انجمن حشره‌شناسی ایران. ص. ۶۹. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۲۷۶-۰۶-۰.
- ↑ Koeth, Monica; Friedrich, Frank; Pohl, Hans; Beutel, Rolf Georg (1 July 2012). "The thoracic skeleto-muscular system of Mengenilla (Strepsiptera: Mengenillidae) and its phylogenetic implications". Arthropod Structure & Development (به انگلیسی). 41 (4): 323–335. doi:10.1016/j.asd.2012.04.005. ISSN 1467-8039. PMID 22583792.