پرش به محتوا

ملیت‌ها و مناطق اسپانیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اسپانیا کشوری متنوع است که با ادغام موجودیت‌های سیاسی متضاد دارای ساختارهای اقتصادی و اجتماعی، زبان‌ها و سنت‌های تاریخی، سیاسی و فرهنگی متفاوت تشکیل شده‌است.[۱][۲] طبق قانون اساسی فعلی اسپانیا، ملت اسپانیا وطن مشترک و تقسیم ناپذیر همه اسپانیایی‌ها است که از ملیت‌ها و مناطقی تشکیل شده‌است که قانون اساسی حق خودگردانی را برایشان به رسمیت شناخته و تضمین می‌کند.[۳]

واژه‌های ملیت‌ها[۴][۵][۶] [الف] و ملیت‌های تاریخی،[۷][۸] [ب] [پ] اگرچه هرگز به‌طور رسمی تعریف نشده‌اند اما به سرزمین‌هایی گفته می‌شوند که ساکنان آن‌ها دارای یک هویت تاریخی قوی هستند یا به‌طور مشخص تر، برخی جوامع خودمختار که اساسنامه خودمختاری - قانون پایه ای نهادی آنها - هویت تاریخی و فرهنگی آنها را به رسمیت می‌شناسد.[۹]

در رویه قضایی اسپانیا، واژه ملیت برای اولین بار در قانون اساسی فعلی که در سال ۱۹۷۸ پس از بحث‌های فراوان در پارلمان اسپانیا تصویب شد، ظاهر می‌شود.[۱۰][۱۱] اگرچه به صراحت فهمیده شد که این اصطلاح به گالیسیا، سرزمین باسک و کاتالونیا اشاره دارد،[۷][۸][۱۰] قانون اساسی مشخصاً از هیچ جامعه ای نام نبرده‌است. بین موضع تمرکزگرای قوی به ارث رسیده از رژیم فرانکو و موضع ملی گرایانه گالیسی‌ها، باسک‌ها و کاتالان‌ها، اجماع پیرامون این لفظ ایجاد شد. هنگامی که همه ملیت‌ها و مناطق به خودمختاری یا خویش‌فرمانی ملحق شدند و به عنوان جوامع خودمختار تشکیل شدند، این قانون در اساسنامه‌های مربوط به خودمختاری اعمال شد.[۱۰]

تعدادی از نویسندگان قانون اساسی فعلی اسپانیا گفته‌اند که مفهوم ملیت مترادف با ملت است. با این حال، دادگاه قانون اساسی اسپانیا به صراحت این تفسیر را مخالفت کرده‌است.

در حال حاضر، اصطلاح «ملیت» در ارجاع به آراگون، جامعه والنسیا، جزایر بالئاریک، جزایر قناری و اندلس استفاده می‌شود. بقیه جوامع خودمختار (کاستیل-لامانچا، مورسیا، لاریوخا، اکسترمادورا) به عنوان مناطق تاریخی اسپانیا تعریف می‌شوند. آستوریاس، کانتابریا، کاستیا و لئون به عنوان «جمعیت‌های تاریخی» شناخته می‌شوند. نابارا در ایجاد مجدد منشورهای قرون وسطایی خود به عنوان یک جامعه منشوری تعریف شده‌است، و جامعه مادرید به عنوان نه یک ملیت و نه منطقه، بلکه به عنوان جامعه ای که به نفع کشور به عنوان مقر پایتخت کشور ایجاد شده‌است، تعریف شده‌است. در غیر این صورت، کاتالونیا در «استاتوت» خود به عنوان یک ملت تعریف شده‌است. این به رسمیت شناختن باعث شد دادگاه قانون اساسی اسپانیا برخی از موارد قانون کاتالونیا را که خلاف قانون اساسی اعلام شده بود، باطل کند. علاوه بر این، دادگاه در نظر گرفت که ارجاعاتی که در مقدمه اساسنامه به کاتالونیا به عنوان یک ملت و به واقعیت ملی کاتالونیا شده‌است، «بدون اثر قانونی» است.[۱۲]

ملیت‌های اسپانیا همان‌طور که در اساسنامه آنها تعریف شده‌است ملیت با قانون خودمختاری که به جمهوری دوم اسپانیا برمی گردد
  
ملیت در اساسنامه مدرن اسپانیا تعریف شده‌است
  
سایر جوامع خودمختار

یادداشت‌های توضیحی

[ویرایش]
  1. زبان اسپانیایی and گالیسی: nacionalidades, باسکی: nazionalitateak, زبان کاتالان or والنسیایی: nacionalitats
  2. زبان اسپانیایی and گالیسی: nacionalidades históricas, باسکی: nazionalitate historikoak, زبان کاتالان or والنسیایی: nacionalitats històriques
  3. New terms have been proposed such as "national character", "national realities" and "nations".

منابع

[ویرایش]
  1. Villar, Fernando P. (June 1998). "Nationalism in Spain: Is It a Danger to National Integrity?". Storming Media, Pentagon Reports. Archived from the original on 27 September 2013. Retrieved 3 February 2012.
  2. Shabad, Goldie; Gunther, Richard (July 1982). "Language, Nationalism and Political Conflict in Spain". Comparative Politics. Comparative Politics Vol 14 No. 4. 14 (4): 443–477. doi:10.2307/421632. JSTOR 421632.
  3. Second article. Cortes Generales (27 December 1978). "Spanish Constitution". Tribunal Constitucional de España. Archived from the original on 17 January 2012. Retrieved 28 January 2012.
  4. "Spain". Encyclopædia Britannica Online. دانشنامه بریتانیکا، Inc. Retrieved 28 January 2012.
  5. Keatings, Michael (2007). "Federalism and the Balance of power in European States" (PDF). Support for Improvement in Governance and Management. سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، Inc. Retrieved 28 January 2012.
  6. "Devolution in Spain. Nationality not a nation". اکونومیست. 1 July 2010. Retrieved 30 January 2012.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ "Spain". Encyclopædia Britannica Online. دانشنامه بریتانیکا، Inc. Retrieved 28 January 2012.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ Keatings, Michael (2007). "Federalism and the Balance of power in European States" (PDF). Support for Improvement in Governance and Management. سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، Inc. Retrieved 28 January 2012.
  9. "Nacionalidad" (به اسپانیایی). آکادمی سلطنتی اسپانیا. Retrieved 28 January 2012.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ Conversi, Daniele (2002). "The Smooth Transition: Spain's 1978 Constitution and the Nationalities Question" (PDF). National Identities, Vol 4, No. 3. Carfax Publishing, Inc. Archived from the original (PDF) on 11 May 2008. Retrieved 28 January 2008.
  11. Delgado-Ibarren García-Campero, Manuel (June 2005). "Sinópsis artículo 2". Constitución española (con sinópsis). مجلس نمایندگان (اسپانیا). Retrieved 28 January 2012.
  12. "BOE.es - BOE-A-2010-11409 Pleno. Sentencia 31/2010, de 28 de junio de 2010. Recurso de inconstitucionalidad 8045-2006. Interpuesto por noventa y nueve Diputados del Grupo Parlamentario Popular del Congreso en relación con diversos preceptos de la Ley Orgánica 6/2006, de 19 de julio, de reforma del Estatuto de Autonomía de Cataluña. Función y contenido constitucional del Estatuto de Autonomía: Estatuto de Autonomía y sistema de fuentes; bloque de constitucionalidad, valor interpretativo del Estatuto de Autonomía; fundamento de la autonomía; derechos fundamentales y derechos estatutarios; sistema institucional autonómico, organización territorial y gobierno local; Poder Judicial; delimitación del contenido funcional y material de las competencias; relaciones de la Generalitat de Cataluña con el Estado y la Unión Europea; acción exterior; financiación autonómica y local; reforma del Estatuto de Autonomía. Eficacia jurídica del preámbulo; nulidad parcial e interpretación de preceptos legales. Votos particulares". boe.es. Retrieved 2022-07-20.