معتصم بن صمادح

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مُعتَصم بن صَمادِح (نام کامل:ابویحیی متعصم محمد بن معن بن محمد بن احمد بن صمادح تُجیبی) (۱ ژانویه ۱۰۳۷۱۴ مارس ۱۰۹۱) دومین امیر طائفه المَریه از بنی‌صمادح، ادیب و شاعر عرب اندلسی بود.[۱]

زندگی[ویرایش]

در سال ۴۴۳ق، امیر طائفه المریه پس از پدرش، معن بن صمادح شد؛ به اجماع دولت‌مردان و عمویش؛ حال آنکه به ۱۸ سالگی نرسیده بود. پدرش بیعت ولایت عهدی‌اش را گرفته بود. سپس معتصم، لقب المتعصم بالله و الواثق بفضل الله گرفت.

معتصم به آبادانی آلمریا همت گماشت، کاخی بزرگ ساخت که آذین‌بندی بسیار داشت. مجاری آب را به شهر کشاند و آن را به مسجد جامع آلمریا وصل کرد. سیستم آبیاری را در باغ‌ها منظم ساخت و کاخ‌های دیگر در بیرون شهر ساخت و این باغ‌ها را به آن وصل کرد.
معتصم بن صمادح به عنوان ادیب و شاعر نیز مشهور گشت که به دربارش شمار بسیاری از شاعران عصرش می‌آمدند؛ مانند وزیرش عبدالعزیز بن ارقم و عبادة القزاز و ابوالفضل برجی.

منابع[ویرایش]

  1. فروخ، عمر (۱۹۸۹). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. چهار. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۶۶۶.