پرش به محتوا

مرکز حافظ‌شناسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مرکز حافظ‌شناسی
هدفتشویق مطالعات حافظ‌پژوهی
ستادشیراز
رئیسکاووس حسن‌لی

مرکز حافظ‌شناسی از نهادهای فرهنگی و علمی مرتبط با حافظ‌پژوهی در ایران است.

فعالیت‌ها

[ویرایش]

این مرکز در سال ۱۳۷۵ ه‍.ش بنیادگذاری شد و در محل آرامگاه حافظ فعالیت خود را آغاز کرد. از دستاوردهای این مرکز، فراهم نمودن مجموعه‌ای از آثار دربارهٔ حافظ است. ارزیابی طرح‌های علمی، حمایت از مطالعات حافظ‌پژوهی، چاپ و انتشار فعالیت‌های پژوهشگرانه، برنامه‌ریزی و برگزاری جلسات علمی در سالروز بزرگ‌داشت حافظ از دیگر فعالیت‌های این مرکز است. کلاس‌های آزاد حافظ‌خوانی نیز در محل مرکز از سال ۱۳۷۵ ه‍.ش برگزار می‌شود.

نشان‌ها و جوایز

[ویرایش]

نشان حافظ‌پژوهی

[ویرایش]

دیگر فعالیت این مرکز، اعطای «نشان درجه یک علمی حافظ‌پژوهی» برای قدردانی از پژوهشگران و پژوهش‌های برتر است و تاکنون این نشان، به افراد زیر اعطا شده‌است:[۱]

کتاب سال حافظ

[ویرایش]

کتاب‌های زیر برندهٔ کتاب سال حافظ شده‌اند.

عنوان نویسنده ناشر سال نشر
دانشنامه حافظ و حافظ‌پژوهی بهاءالدین خرمشاهی نخستان ۱۳۹۷
راهنمای موضوعی حافظ‌شناسی کاووس حسن‌لی نوید شیراز ۱۳۸۸
شرح شوق سعید حمیدیان قطره ۱۳۹۱
‌شرح تحقیقی دیوان خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی منصور رستگار فسایی پژوهشگاه علوم انسانی ۱۳۹۴
فرهنگ شرح‌های حافظ بهادر باقری امیرکبیر ۱۳۸۷

پژوهانه

[ویرایش]

برای پژوهش راجع به حافظ دوره‌های شش‌ماهه یا یک‌ساله به پژوهشگران اعطا می‌شود.

تقدیرنامه

[ویرایش]

از تلاشگران حوزهٔ حافظ و حافظ‌پژوهی از جمله منصور رستگار فسایی، رشید عیوضی، منصور پایمرد، منیژه عبداللهی، پرویز خائفی، هوشنگ فتی، بهادر باقری، هاشم فریدونی و داریوش نویدگویی تقدیر شده‌است.

منابع

[ویرایش]
  1. رستگاری، «مرکز حافظ‌شناسی»، دانشنامهٔ حافظ، ۴:‎ ۲۲۷۴–۲۲۷۵.
  2. «اعطای ششمین نشان درجه‌ی یک علمی حافظ‌شناسی به پروفسور حجابی کرلانگیچ». ۲۰ مهر ۱۴۰۰.

پیوند به بیرون

[ویرایش]