مدولار بودن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مدولار بودن (انگلیسی: Modularity) یا ماژولار بودن به‌طور کلی درجه‌ای است که اجزای یک سیستم ممکن است از هم جدا شوند و دوباره ترکیب شوند، اغلب با استفاده از انعطاف‌پذیری و تنوع در استفاده.[۱] مفهوم «مدولاریت» در درجه اول برای کاهش پیچیدگی با شکستن یک سیستم به درجات مختلفی از وابستگی متقابل و استقلال و «پنهان کردن پیچیدگی هر بخش در پشت یک انتزاع و رابط» استفاده می‌شود.[۲] با این حال، مفهوم مدولار بودن را می‌توان به چندین رشته تعمیم داد که هر کدام تفاوت‌های ظریف خاص خود را دارند. علی‌رغم این تفاوت‌ها، مضامین سازگار در مورد سیستم‌های مدولار را می‌توان شناسایی کرد.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "modular". Merriam-Webster. Merriam-Webster, Inc. 17 May 2018. Retrieved 18 May 2018.
  2. Baldwin, C.Y.; Clark, K.B. (2000). "Chapter 3: What Is Modularity?". Design Rules: The power of modularity. MIT Press. pp. 63–92. ISBN 978-0-262-02466-2. Retrieved 18 May 2018.
  3. Schilling, M.A. (2009-02-09). "Towards A General Modular Systems Theory and its Application to Interfirm Product Modularity – Commentary". In Garud, R.; Kumaraswamy, A.; Langlois, R.N. (eds.). Managing in the Modular Age: Architectures, Networks, and Organizations. John Wiley & Sons. pp. 203–216. ISBN 978-1-4051-4194-9. Retrieved 18 May 2018.