مدل مناطق متحدالمرکز

مدل مناطق متحدالمرکز (انگلیسی: Concentric zone model) که به عنوان مدل برگس یا مدل سی بی دی نیز شناخته می‌شود، یک مدل تئوریک معاصر برای توضیح ساختارهای اجتماعی شهریست. این مدل توسط جامعه‌شناس کانادایی ارنست برگس به سال ۱۹۲۵ تبیین شده‌است.^[۱]^[۲]

مدل[ویرایش]

براساس بوم‌شناسی انسانی این تئوری توسط برگس براساس شهر شیکاگو پایه‌ریزی شده.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

↑ "The Burgess Urban Land Use Model". people.hofstra.edu. Archived from the original on 2011-06-29. Retrieved 2016-09-26.
↑ Park, Robert E.; Burgess, Ernest W. (1925). "The Growth of the City: An Introduction to a Research Project". The City (PDF) (به انگلیسی). University of Chicago Press. pp. 47–62. ISBN 9780226148199.

این یک مقالهٔ خرد جامعه‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] "The Burgess Urban Land Use Model". people.hofstra.edu. Archived from the original on 2011-06-29. Retrieved 2016-09-26.

[2] Park, Robert E.; Burgess, Ernest W. (1925). "The Growth of the City: An Introduction to a Research Project". The City (PDF) (به انگلیسی). University of Chicago Press. pp. 47–62. ISBN 9780226148199.

[۱]

[۲]