محمدسرور رجایی
محمدسرور رجایی (1347–۷ مرداد ۱۴۰۰) نویسنده، شاعر و روزنامه‌نگار افغانستانی بود.
زندگی این بزرگوار[ویرایش]
رجایی شاعر،نویسنده و روزنامه نگار اهل افغانستان در 28 اسد (مرداد) 1347 در محلۀ «وزیرآباد» کابل چشم به جهان گشود[۱] و در سال ۱۳۷۳ به ایران مهاجرت کرد.[۲]
رجایی یکی از فعالین فرهنگی، اجتماعی و رسانه ای مهاجرین در ایران بود. او در سال 1382 با جمعی دیگر «خانۀ ادبیات افغانستان» را تأسیس کرد[۳] و سال‌ها یادداشت‌نویس ثابت روزنامۀ «شهرآرا» بود.[۴] او، مجلۀ «باغ»[۵] را در حوزۀ ادبیات کودکان و «تندرستی» را برای ورزشکاران افغانستانی جنوب تهران منتشر کرد و مدیریت تیم فوتبال آنها را به عهده گرفت.[۶] با جمعی، برای رسیدگی به نیازمندان و حمایت از کار و تولید مهاجرین، صندوق قرض‌الحسنه‌ای تأسیس کرده و برای آموزش کودکان کار نیز تلاش بسیاری به خرج داد.[۷]
محمدسرور رجائی در یادداشت‌های مطبوعاتی که سرانجام در سال 1400 به صورت کتابی با عنوان «خون‌شریکی» منتشر شد به این باور شخصی خود اشاره کرده است که مردم افغانستان و ایران بر «سفرۀ مشترک فرهنگ» نشسته و از هم‌دلی به «خون شریکی» رسیده‌اند. او، گفت‌وگو را حلقۀ مفقودۀ ارتباطات فرهنگی دو ملت و ایران را وطن فرهنگی مهاجران افغانستانی می‌دانست.[۸]
محمدسرور رجائی در مرداد ۱۴۰۰ به‌دلیل ابتلا به کرونا درگذشت. افراد و نهادهای مختلف از جمله سید عباس صالحی، وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران، به‌مناسبت درگذشت او پیام تسلیت صادر کردند.[۹][۱۰]
وی در قطعه شهدای بهشت زهرای تهران در کنار شهید آوینی دفن شد.[۱۱]
آثار[ویرایش]
- از دشت لیلی تا جزیره مجنون (خاطرات رزمندگان افغانستانی جنگ ایران و عراق)، انتشارات راه یار
- ماموریت خدا (هفت روایت از احمدرضا سعیدی)، انتشارات راه یار
- در آغوش قلب‌ها (اشعار و خاطرات مردم افغانستان از روح‌الله خمینی)، انتشارات راه یار
- گل‌های باغ کابل (مجموعه شعر کودکان)
- وطن‌دار (روایت ۲۸ افغانستانی از مهاجرت به ایران)
- گرگ‌های مهربان کوه تخت (داستانی از افغانستان)
- خون‌شریکی (یادداشت‌های مطبوعاتی محمدسرور رجایی)
پانویس[ویرایش]
- ↑ زال، محمدسرور، ۱۴۰۱، ص16.
- ↑ «محمدسرور رجایی هم با کرونا رفت».
- ↑ رجایی، وطن‌دار، ۱۴۰۰، ص14.
- ↑ رجایی، خون شریکی، ۱۴۰۰، ص10.
- ↑ زال، محمدسَرور، ۱۴۰۱، ص89.
- ↑ زال، محمدسَرور، ۱۴۰۱، ص62.
- ↑ زال، محمدسَرور، ۱۴۰۱، ص77.
- ↑ رجایی، خون‌شریکی، ۱۴۰۰، ص۲۷۷.
- ↑ «محمد سرور رجایی، منشأ دوستی و مودت ادیبان ایران و افغانستان بود».
- ↑ «پیام های تسلیت به مناسبت درگذشت محمد سرور رجایی».
- ↑ https://www.tabnak.ir/fa/news/1067046/محمدسرور-رجایی-در-جوار-شهدا-آرام-گرفت
منابع[ویرایش]
- رجایی، محمدسرور، خون‌شریکی: یادداشت‌های مطبوعاتی محمدسرور رجایی، به کوشش پژمان عرب، تهران، راه یار، ۱۴۰۰.
- رجایی، محمدسرور، وطن‌دار: روایت ۲۸ افغانستانی از مهاجرت به ایران، تهران، مؤسسۀ جام‌جم، ۱۴۰۰.
- زال، فروغ، محمدسرور، گردآوری و تحقیق علی ناصری باغبادرانی، تهران، راه یار، چ2، ۱۴۰۱ش.
 | این یک مقالهٔ خرد افراد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |