مامامرگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مامامرگ یا مامای مرگ (به انگلیسی: death midwife, death doula) کسی است که فرایندهایِ مربوط به مرگ و عزاداری‌های پس از آن را تسهیل می‌کند.[۱][۲] مانند یک ماما در هنگامِ تسهیلِ فرایندِ زایمان. این نقش را با نام‌های «مامای پایان زندگی»، «راهنمای پایان زندگی»، «راهنمای تشییع‌جنازه خانگی» و «راهنمای مجلس ختم» هم می‌شناسند.[۳]

این شخصیت اغلب نقشی مبتنی بر جامعه است و هدفش یاری به خانواده‌ها برای خو با مرگ از طریق شناخت آن به عنوان بخش طبیعی و مهم زندگی است. نقشِ مامامرگ می‌تواند مکمل و فراتر از آسایشگاه باشد. مامامرگان، خدمات متنوعی مانندِ ایجاد برنامه‌های مرگ، حمایت معنوی و روانی و اجتماعی، پیش و بلافاصله پس از مرگ را به مشتریان خود ارائه می‌کنند. همچنین نقش آن‌ها می‌تواند شامل فعالیت‌های لجستیکیِ بیشتر مانند برنامه‌ریزی مراسم ترحیم و مراسم یادبود و راهنمایی عزاداران در حقوق و مسئولیت‌هایشان باشد.[۱]

این رشته شاهد افزایش قابل توجهی در سازمان‌های آموزشی در راستای آگاه‌سازیِ بیمارستان‌ها و افراد است.[۴] این مسئله برای تمامی کشورها صادق نیست. در بسیاری از فرهنگ‌ها از همچین شخصی برای این اهداف استفاده نمی‌شود.

تاریخچه[ویرایش]

ظهور مامامرگ‌ها یک جنبش نسبتاً تازه است. برای مامامرگ‌ها به تقلید از برنامه‌های آزمایشی در مراقبت‌های بالینی، گواهینامه خصوصی صادر می‌شود. یکی از نخستین جنبش‌ها در سال ۲۰۰۰ در بیرون از نیویورک آغاز شد. این رخداد توسط مرکزِ Shira Ruskay، مرکز هیئت یهودی خدمات خانواده و کودکان و مرکز پزشکی NYU تأمین مالی شد. این برنامه در پایان، «ماما برای همراهی و آرامش» نامگذاری شد. داوطلبان در هر دو جنبهٔ بالینی و معنوی، آموزش‌هایی مانند پیچیدگی‌های مراقبت‌های بهداشتیِ پایان زندگی، مسائل جسمی مانند بی‌اختیاری و امید در مواجهه با مرگ و… را گذراندند.[۵][۶]

اجرای بالینی اصلی و بعدی مامامرگی، در کمیته اخلاق بالینی و خدمات حمایتی و مراقبت تسکینیِ بیلور رخ داد. اعضای این بخش، پرستاران مراقبت تسکینی، کشیشان و درمانگران بودند و کوشیدند تا براساس تجربهٔ پیشین در نیویورک، فعالیت خود را انجام دهند.[۷]

انگیزهٔ پیدایش این پدیده[ویرایش]

بسیاری از کسانی که مامامرگ می‌شوند «داوطلبانی هستند که به شدت مشتاقِ ایمن‌کردن و آرام‌کردنِ فضا هستند.»[۸] ایشان افرادی دلسوز هستند که می‌خواهند از بیماران در مراحل پایانی زندگیِ خود حمایت کنند. یکی دیگر از دلایل جذب مردم به این رشته این است که «مامامرگان خواهان تماس و مشارکت با فرد هستند تا مطمئن شوند که کسی به تنهایی با این (فرایند مرگ) روبرو نمی‌شود».[۹] کسانی که تبدیل به مامامرگ می‌شوند، می‌خواهند به عنوان یک شخص ثالثِ بی‌طرف به خانواده و بیمار، در کل فرایند یاری برسانند. بیشتر نقش‌های مامامرگی عمدتاً داوطلبانه است. جزئیات بیشتری پیرامون چگونگی تأمین بودجه نقش آن‌ها در ادبیات علمی به خوبی تثبیت نشده‌است.[۱۰]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Death midwives help families cope with end-of-life care". Retrieved 2016-07-08.
  2. "The rise of the death doula - Macleans.ca" (به انگلیسی). 2015-03-15. Retrieved 2016-07-08.
  3. "National Home Funeral Alliance- What we call ourselves". homefuneralalliance.org (به انگلیسی). Archived from the original on 30 March 2019. Retrieved 2018-07-01.
  4. Blumberg, Antonia (2017-06-05). "A Growing Movement Of 'Death Doulas' Is Rethinking How We Die". Huffington Post (به انگلیسی). Retrieved 2017-12-23.
  5. Kleinfield, N. R. (2004). "In Death Watch for Stranger, Becoming a Friend to the End". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Retrieved 2017-11-20.
  6. Corporon, Kathleen (2011-10-01). "Comfort and Caring at the End of Life: Baylor's Doula Program". Baylor University Medical Center Proceedings. 24 (4): 318–319. doi:10.1080/08998280.2011.11928748. ISSN 0899-8280. PMC 3205157. PMID 22046067.
  7. Corporon, Kathleen (October 2011). "Comfort and caring at the end of life: Baylor's doula program". Proceedings (Baylor University. Medical Center). 24 (4): 318–319. doi:10.1080/08998280.2011.11928748. ISSN 0899-8280. PMC 3205157. PMID 22046067.
  8. Baldwin, Paula K. (2017-04-26). "Death Cafés: Death Doulas and Family Communication". Behavioral Sciences (به انگلیسی). 7 (2): 26. doi:10.3390/bs7020026. PMC 5485456. PMID 28445392.
  9. "The Death Doula". Modern Loss (به انگلیسی). 2014-07-10. Retrieved 2017-12-06.
  10. Rawlings, Deb; Tieman, Jennifer; Miller‐Lewis, Lauren; Swetenham, Kate (2019). "What role do Death Doulas play in end-of-life care? A systematic review". Health & Social Care in the Community (به انگلیسی). 27 (3): e82–e94. doi:10.1111/hsc.12660. ISSN 1365-2524. PMID 30255588.