لینکلن کونتیننتال مارک هفت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لینکولن کونتیننتال مارک هفت
دید کلی
شرکتشرکت لینکلن موتور (شرکت فورد موتور)
تولید1983–April 1992
مونتاژویموکس، میشیگان, United States
بدنه و شاسی
کلاسPersonal luxury car
شکل بدنه2-door کوپه
طرح‌بندیخودروی موتور جلو-محور عقب
سکوFord Fox platform
خودروهای وابستهفورد موستانگ (نسل سوم)
Ford Thunderbird
پیشرانه
موتور۴٬۹۴۲ سانتی‌متر مکعب (۳۰۲ اینچ مکعب) Windsor V8
۲٬۴۴۳ سانتی‌متر مکعب (۱۴۹ اینچ مکعب) BMW M21 TD I6
جعبه‌دنده4-speed AOD جعبه‌دنده خودکار
4-speed زد اف فریدریش‌هافن automatic
ابعاد
فاصله بین محورها۱۰۸٫۵ اینچ (۲٬۷۵۶ میلیمتر)
درازا۲۰۲٫۸ اینچ (۵٬۱۵۱ میلیمتر)
پهنا۷۰٫۹ اینچ (۱٬۸۰۱ میلیمتر)
بلندی۵۴٫۲ اینچ (۱٬۳۷۷ میلیمتر)
وزن خالص۳٬۷۴۸ پوند (۱٬۷۰۰ کیلوگرم)
گاه‌شمار
پیشینLincoln Continental Mark VI
پسینلینکولن مارک هفت

لینکولن کونتیننتال مارک هفت (Lincoln Continental Mark VII) خودرویی است که در سال‌های ۱۹۸۴–۱۹۹۲تولید شده‌است.

طراحی آن خودروهای موتور جلو-محور عقب بوده وزن آن در حالت طبیعی ۳٬۷۴۸ پوند (۱٬۷۰۰ کیلوگرم) است. سیستم جعبه‌دندهٔ آن ۴ دنده به صورت خودکار است.

منابع[ویرایش]