لیلی بختیار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لیلی بختیار
لیلی بختیار در آکادمی نیروی دریایی آمریکا در سال ۲۰۰۴ میلادی
زادهٔ۱۰ ژوئن ۱۹۵۱ ‏(۷۲ سال)
ملیتآمریکایی
پیشهروزنامه‌نگار، نویسنده، شاعر، رمان‌نویس

لیلی بختیار (انگلیسی: Lailee Bakhtiar؛ زادهٔ ۱۰ ژوئن ۱۹۵۱) روزنامه‌نگار، نویسنده، شاعر و رمان‌نویس اهل ایالات متحده آمریکا است.

پدر او فردریک مک‌نیر (آمریکایی) و مادرش پروین بختیار (ایرانی) بود. همچنین لاله بختیار، خالهٔ وی و داور اردلان دخترخالهٔ اوست.[۱] لیلی دانش‌آموختهٔ دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل است. او به دو زبان انگلیسی و فرانسه مسلط است و به یادگیری زبان‌های اسپانیایی، فارسی و عربی نیز پرداخته‌است.[۲]

گزیدهٔ آثار[ویرایش]

  • ۲۰۲۱ - اِستر به سرنوشتت وارد می‌شود
  • ۲۰۱۴ - شعر سیتی داک (شعر)
  • ۲۰۱۲ - گنج آبی افغانستان: لاجورد
  • ۲۰۱۰ - آنان شن‌های صحرا را به لرزه می‌اندازند
  • ۲۰۰۲ - التیام ملل: شعر صلح (شعر)
  • ۱۹۹۹ - حرم‌نامه
  • ۱۹۹۸ - گل‌های رز اصفهان (داستان‌های کوتاه)
  • ۱۹۹۸ - داستان‌های نیمه شب (کتاب کودکان)
  • ۱۹۹۷ - چای (شعر)

منابع[ویرایش]

  1. Ardalan, Iran Davar (2010). My Name Is Iran: A Memoir. Henry Holt and Company. p. 288. ISBN 9781429923736.
  2. "The many moods of Lailee". The Austin American. September 29, 1970. p. 21.