لیزینگ مالی
لیزینگ مالی، (به انگلیسی: Finance Lease) یا لیزینگ سرمایه، گونه‌ای لیزینگ است، که به اجاره‌کننده، حق استفاده از کالا را می‌دهد و در پایان مدت قرارداد، عنوان (لقب) مالکیت کالا را، با قیمتی نمادین و از پیش تعیین شده، به اجاره‌کننده منتقل می‌کند.
مدت زمان قرارداد در لیزینگ مالی، در برگیرنده بخش اعظم زمان عمر مفید (اقتصادی) کالا می‌شود و قراردادها به لحاظ ماهیتی، قابل فسخ نیستند. به عبارت دیگر، حتی اگر اجاره‌کننده، خواهان استفاده از کالا در خلال زمان مورد توافق نیز نباشد، می‌بایست اجاره‌بهای لیزینگ از پیش تعیین شده را بپردازد.
در لیزینگ مالی، اجاره‌کننده، مدل و سایر مشخصات کالا را تعیین می‌کند و با عرضه‌کننده بر سر قیمت، مدت زمان پرداخت و شرایط تحویل، به مذاکره می‌پردازد.
در مرحله (وضعیت) خرید کالا، اجاره‌دهنده موارد مربوط به تأمین مالی را در چارچوب قرارداد با اجاره‌کننده تنظیم می‌کند. از آنجا که در پایان قرارداد، کالا توسط اجاره‌کننده با قیمتی نمادین خریداری می‌شود، اجاره بهای محاسبه شده در لیزینگ مالی، شامل هزینه‌های زمان خرید تجهیزات و همچنین هزینه‌های مالی حین قرارداد است. در اجرای لیزینگ مالی، هزینه‌های استفاده از وسایل و تجهیزات، مانند: نگهداری، تعمیر و بیمه، توسط اجاره‌کننده پرداخت می‌شود.
در لیزینگ مالی، ارزش فعلی خالص مجموع اجاره‌بهای پرداختی، بزرگتر از قیمت تجهیزات است. به عبارت دیگر، پیش بینی شده که ارزش پسماند، با مبلغی نمادین، توسط اجاره‌کننده، در پایان زمان قرارداد پرداخت شود.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «finance lease». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ مارس ۲۰۱۳.