لنز تماسی بایونیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تجسم اولیه نمایش لنز تماسی، درخواست ثبت اختراع کانادایی با شماره ۲۲۸۰۰۲۲، ۲۸ ژوئیه ۱۹۹۹

لنز تماسی بایونیک (انگلیسی: Bionic contact lens) دستگاهی است که همواره توسط سازندگان و توسعه‌دهندگان پیشنهاد شده‌است، لنزهای تماسی بایونیک می‌توانند نمایشگری مجازی کوچکی ارائه دهند که می‌تواند کاربردهای مختلفی از کمک به افراد کم‌بینا گرفته تا بازی‌های ویدیویی داشته باشد.[۱] این دستگاه به شکل یک لنز تماسی معمولی همراه با فناوری بیونیک در قالب واقعیت افزوده،[۲] با مدارهای الکترونیکی کاربردی و چراغ‌های فروسرخ برای ایجاد یک صفحه نمایش مجازی[۳] به بیننده اجازه می‌دهد یک صفحه نمایش کامپیوتری را که بر روی دنیای بیرون قرار گرفته‌است، روی چشم خود ببیند.[۴]

اجزای پیشنهادی[ویرایش]

یک آنتن روی لنز می‌تواند فرکانس رادیویی را دریافت کند.[۵]

در سال ۲۰۱۶، دانشگاه واشینگتن بر روی «اینتسکتر» کار می‌کرد،[۶] اولین نمونه اولیه لنز تماسی با قابلیت وای-فای را نشان داد که می‌تواند مستقیماً با دستگاه‌های تلفن همراه مانند تلفن هوشمند با سرعت داده بین ۲ تا ۱۱ مگابیت بر ثانیه ارتباط برقرار کند.[۷]

توسعه[ویرایش]

توسعه اولین نمایشگر لنز تماسی در دهه ۱۹۹۰ آغاز شد.[۸][۹]

نسخه‌های آزمایشی این دستگاه‌ها به عنوان اثبات فناوری ساخته شده‌اند، مانند نمونه‌ای که توسط آزمایشگاه ملی سندیا ساخته شده‌است.[۱۰] انتظار می‌رود این لنزها دارای تجهیزات الکترونیکی و قابلیت‌های بیشتری در مناطق خارج از دید چشم (دور عدسی چشم) باشند. انتقال توان فرکانس رادیویی و سلول خورشیدی در پیشرفت‌های آینده انتظار می‌رود.[۱۱] با کارهای اخیر اتصال وای-فای لنزهای تماسی بایونیک تکمیل شده‌است.[۷]

در سال ۲۰۱۱، یک نمونه اولیه کارآمد با یک آنتن بی‌سیم و یک صفحه نمایش تک پیکسلی توسعه یافت.[۱۲]

نمونه‌های اولیه قبلی ثابت کردند که می‌توان لنز الکترونیکی بیولوژیکی ایمن ایجاد کرد که مانع دید فرد نشود. مهندسان لنزهای تکمیل شده را روی خرگوش‌ها به مدت ۲۰ دقیقه آزمایش کردند و حیوانات هیچ مشکلی نشان ندادند.[۱۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Fahey, Mike (January 17, 2008). "Bionic Eyes Could Change The Face Of Gaming". Archived from the original on 2008-01-20. Retrieved 2008-01-23.
  2. "'Bionic Lens' Adds Computing Power to Sight". Discovery News. 2008-02-05. Archived from the original on 12 اكتبر 2012. Retrieved 2008-02-08. {{cite news}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  3. "A single pixel contact lens display". Next Big Future. November 22, 2011. Archived from the original on 2011-12-03. Retrieved 2011-12-03.
  4. Hickey, Hannah (January 17, 2008). "Bionic eyes: Contact lenses with circuits, lights a possible platform for superhuman vision". University of Washington. Archived from the original on 2008-01-20. Retrieved 2008-01-23.
  5. NM Farandos; AK Yetisen; MJ Monteiro; CR Lowe; et al. (2014). "Contact Lens Sensors in Ocular Diagnostics". Advanced Healthcare Materials. 4 (6): 792–810. doi:10.1002/adhm.201400504. PMID 25400274.
  6. "Interscatter". interscatter.cs.washington.edu. Retrieved 2016-09-28.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ arXiv, Emerging Technology from the. "Here's an amazing trick for converting Bluetooth signals into Wi-Fi". Retrieved 2016-09-28.
  8. Canadian Patent Application 2280022, CONTACT LENS FOR THE DISPLAY OF INFORMATION SUCH AS TEXT, GRAPHICS, OR PICTURES, LENTILLE CORNEENNE POUR L'AFFICHAGE D'INFORMATIONS SOUS FORME DE TEXTE, DE GRAPHIQUES OU D'IMAGES
  9. Intelligent Image Processing, John Wiley and Sons, 2001, 384 pages, شابک ‎۰−۴۷۱−۴۰۶۳۷−۶
  10. "Researchers Develop Bionic Contact Lens". Fox News. 2008-01-18. Archived from the original on 2008-01-21. Retrieved 2008-01-23.
  11. "Bionic Vision". Archived from the original on 2008-03-23. Retrieved 2008-01-23.
  12. Lingley, A. R.; Ali, M.; Liao, Y.; et al. (2011). "A single-pixel wireless contact lens display". Journal of Micromechanics and Microengineering. 21 (12): 125014. doi:10.1088/0960-1317/21/12/125014.
  13. Nelson, Bryn. "Vision of the future seen in bionic contact lens". NBC News. Retrieved 2008-01-23.