لقاح بیرونی

لقاح بیرونی یا تلاقی بیرونی (به انگلیسی: Out-crossing,Out-breeding) تکنیک تلاقی بین نژادهای مختلف است. این روش وارد کردن مواد ژنتیکی نامرتبط به یک لاین پرورشی است. این کار، تنوع ژنتیکی را افزایش می‌دهد و در نتیجه احتمال ابتلای فرد به بیماری یا ناهنجاری‌های ژنتیکی را کاهش می‌دهد.

باور بر این است که لقاح بیرونی در طبیعت یک «هنجار» است.^[۱] لقاح بیرونی در گیاهان معمولاً با خودناسازگاری انجام می‌شود.

لقاح بیرونی در قارچ‌ها شامل همکامی بین سلول‌های هاپلوئید تولیدشده توسط افراد دیپلوئید جداگانه است.^[۲]

منابع[ویرایش]

↑ Sharp, C.A. (26 February 1999). "The Downside of Inbreeding: It's Time For a New Approach". Canine-Genetics.com. Double Helix Network News Vol. VII, No. 1 (Winter 1999). Archived from the original on 26 January 2012.
↑ Billiard, S.; López-Villavicencio, M.; Hood, M. E.; Giraud, T. (2012). "Sex, outcrossing and mating types: unsolved questions in fungi and beyond". Journal of Evolutionary Biology. 25 (6): 1020–1038. doi:10.1111/j.1420-9101.2012.02495.x. PMID 22515640.

[Downside-1] Sharp, C.A. (26 February 1999). "The Downside of Inbreeding: It's Time For a New Approach". Canine-Genetics.com. Double Helix Network News Vol. VII, No. 1 (Winter 1999). Archived from the original on 26 January 2012.

[2] Billiard, S.; López-Villavicencio, M.; Hood, M. E.; Giraud, T. (2012). "Sex, outcrossing and mating types: unsolved questions in fungi and beyond". Journal of Evolutionary Biology. 25 (6): 1020–1038. doi:10.1111/j.1420-9101.2012.02495.x. PMID 22515640.

[۱]

[۲]