قوت القلوب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کتاب قوت القلوب مهمترین اثر ابوطالب محمد بن علی مکی (درگذشت: ۳۸۶ ق/۹۹۶ م در بغداد) است که در چهل و هشت فصل به شرح عرفان می‌پردازد و از آغاز همواره از شهرت و اعتباری خاص برخودار بوده است.

اسم کامل کتاب چنین است: «قوت القلوب فی معامله المحبوب و وصف طریق المرید الی مقام التوحید» به معنی «مایه حیات قلبها در معامله با محبوب و توصیف چگونگی رسیدن مرید تا مقام توحید».

کتاب قوت القلوب از مشهورترین کتب در روش‌ها و آداب سلوک صوفیانه و ببان مراحل و مقامات عرفان علمی است و از ماخذ اثر معروف محمد غزالی بنام احیاء علوم الدین بوده است.

منابع[ویرایش]

  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «قوت القلوب». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای عربی، بازبینی‌شده در ۴ اوت ۲۰۱۶.
  • «قوت القلوب». انتشارات آیت اشراق. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ اوت ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۴ اوت ۲۰۱۶.
  • Atif Khalil (۲۰۱۱). «Abū Tālib al‐Makkī & the Nourishment of Hearts (Qūt al‐qulūb) in the Context of Early Sufism». Muslim World. دریافت‌شده در ۴ اوت ۲۰۱۶.