قهرمانی موج‌سواری دعوتی دوک کاهاناموکو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قهرمانی موج‌سواری دعوتی دوک کاهاناموکو (انگلیسی: Duke Kahanamoku Invitational Surfing Championship) به افتخار دوک پائوا هولیکوهولا کاهاناموکو پدر موج‌سواری جدید نامگذاری شد، این سری مسابقات از سال ۱۹۶۵ صرفاً با دعوت از قهرمانان موج سواری در ساحل شمالی غروب (اوآهو) برگزار می‌شد تا این که در سال ۱۹۸۵با مسابقات لیگ جهانی موج‌سواری جایگزین شد. این مسابقات قهرمانی اولین مسابقات قهرمانی موج‌سواری است که توسط شرکت پخش رسانه‌ای آمریکا به‌طور منظم توسط شبکه تلویزیونی ای‌بی‌سی پخش می‌شود.

دو دوجین از بهترین موج‌سواران جهان در اولین مسابقات قهرمانی موج بلند شرکت کردند از جمله گرگ نول و فرد هیمینگز به عنوان قهرمان و نایب قهرمان. موج سوار جف هکمن هنگامیکه عنوان قهرمانی جهان را به دست آورد تنها هفده ساله بود. تخته موج‌سواری ریکی گریک سمیگان موضوع انتخاب موج سواران بود که توسط هیئت مدیره مسابقات موج سواری موج بلند در ساحل شمالی انتخاب می‌شد. در این رقابتها دوک کاهاناموکو مجسمه طلایی دوک را به قهرمانانان مسابقه در سه سال اول رقابت‌ها تا ۲۲ ژانویه ۱۹۶۸ قبل از درگذشتش خودش توزیع می‌کرد.

اولین بومی از میان شهروندان هاوایی که در رقابتها به قهرمانی دست یافت، کلاید آیکو در سال ۱۹۷۳ بود و در سال ۱۹۷۷ این عنوان توسط برادر بزرگترش ادی آیکائو تصاحب شد.

برندگان[ویرایش]

جوایز از ۱۹۶۵–۱۹۸۴:[۱]

منابع[ویرایش]

  1. Coleman, Stuart Holmes (2001). Eddie Would Go: The Story of Eddie Aikau, Hawaiian Hero. Honolulu, Hawaii: MindRaising Press. p. 269. ISBN 0-9706213-7-X.

پیوند به بیرون[ویرایش]