قطع‌کننده نوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قطع‌کننده نوری (به انگلیسی: optical chopper) یک وسیله مکانیکی است که به طور متناوب باریکه نور را قطع می‌کند. سه نوع قطع‌کننده نوری وجود دارد:

  • دیسک چرخان قطع‌کننده با بسامد متغیر
  • چنگال قطع‌کننده ثابت با بسامد ثابت
  • برنده نوری.

دیسک چرخان قطع‌کننده نوری توسط فیزو در اولین اندازه‌گیری غیر نجومی سرعت نور مورد استفاده قرار گرفت."[۱]

منابع[ویرایش]

  1. Douglas A Skoog (2007). Principles of Instrumental Analysis. Pacific Grove, Calif.: Brooks/Cole. ISBN 0495125709.