قرآن آریامهر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قرآن آریامهری یا قرآن پهلوی قرآنی است که در سال ۱۳۴۴ خورشیدی به فرمان محمدرضا پهلوی پادشاه وقت ایران و به خط احمد نیریزی و به تصحیح استاد الهیات دانشگاه تهران عبدالرحیم نجات چاپ شده‌است.[۱][۲][۳]

تاریخچه[ویرایش]

در پی مشکلات سیاسی سال ۱۳۴۲ در ایران پادشاه وقت ایران محمد رضا پهلوی تصمیم به جلب اعتماد و حمایت اسلامگرایان گرفت و به دنبال آن قرار شد قرآنی نفیس به خط احمد نیریزی خطاط چیره‌دست دوره صفوی که در کتابخانه دربار موجود بود پس از تصحیح مطابق با مستندات روز اعمال شده و به شکل ویژه چاپ شود.[۴][منبع بهتری نیاز است]

مشخصات[ویرایش]

قرآن بدون ترجمه فارسی، با خط خوش احمد نیریزی از خوش نویسان دوران صفوی و با حاشیه سازی و طلاکاری در نهایت نفاست و چاپ عالی با اندازه رحلی و جلد سلفون عطف چرم است.[۴]

عدم پذیرش[ویرایش]

به دنبال چاپ قرآن و ارسال آن به مناطق مختلف ایران بعضی روحانیون بنای مخالفت با آن را گذاشته و حتی خرید آن را حرام دانستند و آن را قرآن بر سر نیزه توصیف نمودند.[۴][۵]

منابع[ویرایش]

  1. «قرآن پهلوی». پرتال جامع علوم انسانی. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۱۰.
  2. «مرکز بررسی اسناد تاریخی». historydocuments.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۱۰.
  3. "چند کلمه درباره قرآن آریامهر؛ ف.م. سخن". news.gooya.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-11-10.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ مقدس، خبرگزاری دفاع (۱۳۸۹-۱۱-۱۱). «ماجرای چاپ قران‌های پهلوی!». fa. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۱۰.
  5. «مرکز بررسی اسناد تاریخی». historydocuments.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۱۰.