فیض در مسیحیت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در الهیات مسیحی، منظور از فیض همان عشق و رحمت خداوند است که او به بندگانش عطا کرده‌است زیرا به اعتقاد مسیحیان، خداوند می‌خواهد انسان آن را داشته باشد، نه الزاماً به دلیل کاری که برای کسب آن انجام داده‌است.[۱]

فضل الهی، لطف و رحمت است، در واقع انسان با دریافت فیض خداوند، توانایی آن را پیدا می‌کند که پاسخگوی دعوت او برای تبدیل شدن به فرزندان خداوند شود و لایق زندگی در نزد خداوند و زندگی ابدی شود. مسیحیان بر این باورند که این یک هدیه از طرف خداوند است.[۲][۳]

همچنین این یک صفت خداوند است که در نجات گناهکاران آشکار می‌شود.[۴]

منابع[ویرایش]

  1. "Grace in Christianity". Wikipedia (به انگلیسی). 2023-05-11.
  2. "Grace is favor, the free and undeserved help that God gives us to respond to his call to become children of God, adoptive sons, partakers of the divine nature and of eternal life." "Catechism of the Catholic Church, 1996". www.vatican.va. Retrieved 2019-04-06.
  3. Quessnell, Q. (1990). "'Grace'". In Komonchak, Joseph A.; Collins, Mary; Lane, Dermot A. (eds.). The New Dictionary of Theology. Liturgical Press. pp. 437–450. ISBN 978-0-8146-5609-9.
  4. Fr. Tadros Malaty, The Divine Grace PDF بایگانی‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۰۳ توسط Wayback Machine