فوق کامپیوتر
فوق کامپیوتر ( به انگلیسی : Ultracomputer) یک طراحی پردازنده قابل توجه در تاریخ رایانش موازی است. این سیستم به تعداد متغیر N پردازنده ، به تعداد متغیر N حافظه و یک کلید انتقال پیام به تعداد متغیر N log N دارد که آن ها را به هم متصل می کند. این سیستم از یک دستورعمل هماهنگی فرآیند دریافت و اضافه کردن نوآورانه پشتیبانی می کرد. و کلید های شبکه ی یکپارچه سازی کلان مقیاس ( به انگلیسی VLSI) شخصی سازی شده می توانستند ارجاعات ( شامل دریافت و اضافه کردن ها) از پردازنده های متعدد را به صورت یک ارجاع ترکیب کنند، به هدف کاهش درگیری و مغایرت حافظه.
این دستگاه در دهه 1980 میلادی در بخش علوم کامپیوتر موسسه علوم ریاضی کورانت توسعه داده شد ، بر اساس مفهوم توسعه داده شده توسط جیکوب تئودور شوآرتز[۱]. اکثر کار انجام شده تئوری بود اما دو نمونه اولیه ساخته شد.[۲][۳]
- یک دستگاه 8 پردازنده ای بر اساس معماری باس.
- یک دستگاه 16 پردازنده ای ، دستگاه 16 ماژول-حافظه ای همراه کلید های یکپارچه سازی کلان مقیاس شخصی سازی شده که از دستور عمل دریافت و اضافه کردن پشتیبانی می کردند.تکنولوژی فوق کامپیوتر اساس نمونه تحقیقاتی پردازنده موازی شرکت IBM بود، یک رایانه موازی آزمایشی که از 512 گره پردازشگر پشتیبانی می کرد. یک سیستم 64 گره ای در مرکز تحقیقاتی توماس جان واتسون در اواخر دهه 1980 ساخته شد.[۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ Schwartz, Jacob T. (1980-10-01). "Ultracomputers". ACM Transactions on Programming Languages and Systems. 2 (4): 484–521. doi:10.1145/357114.357116. ISSN 0164-0925.
- ↑ «NYU Ultracomputer Project Home Page». cs.nyu.edu. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۶-۱۸.
- ↑ Allan Gottlieb (October 19870. An Overview of the NYU Ultracomputer Project (PDF) (Report). Ultracomputer Note #100, New York University. Retrieved October 30,2016
- ↑ W. David Gardner (May 4, 1987). "IBM Puts Together RP3 and GF11". InformationWeek. p.50