فوران جریانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فوران جریانی گدازه در جزیره آآ در هاوایی. در سال ۱۹۸۴ میلادی.

فوران جریانی آتشفشانی نوعی فوران آتشفشانی است که در آن گدازه به‌طور پیوسته و آرام از یک آتشفشان بر روی زمین جاری می‌شود.

بررسی اجمالی[ویرایش]

دو گروه عمده از فوران آتشفشانی وجود دارد: فوران جریانی و انفجاری.[۱] در فوران جریانی، ماگما به شدت تکه‌تکه شده و به سرعت از آتشفشان خارج می‌شود. فوران‌های جریانی بیشتر در ماگماهای بازالتی دیده می‌شوند، اما در ماگماهای متوسط و فلسیک نیز رخ می‌دهند. این فوران‌ها جریان‌های گدازه‌ای و گنبدهای گدازه‌ای تشکیل می‌دهند که هر کدام از نظر شکل، طول و عرض متفاوت هستند.[۲] در اعماق پوسته زمین، گازها به دلیل فشارهای زیاد در ماگما حل می‌شوند، اما پس از صعود و فوران، فشار به سرعت کاهش می‌یابد و این گازها شروع به خارج شدن از ماده مذاب می‌کنند. فوران جریانی در آتشفشان‌ها زمانی که ماگمای در حال فوران، زیاد فرّار نباشد (آب، دی‌اکسید کربن، دی‌اکسید گوگرد، کلرید هیدروژن و فلوراید هیدروژن) و به این خاطر مانع قطعه قطعه شدن شود. این باعث می‌شود تا ماگمای تراوش‌کننده‌ای ایجاد شود که از دریچه آتشفشانی به بیرون روان می‌شود و به ناحیه اطراف می‌ریزد. .[۱] شکل جریان‌های گدازه‌ای پراکنده توسط نوع گدازه (یعنی ترکیب)، سرعت و مدت فوران، و نوع ناهمواری‌های زمین‌های اطراف تعیین می‌شود.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Eruption Styles". volcano.oregonstate.edu (به انگلیسی). Retrieved 2018-04-25.
  2. Program, Volcano Hazards. "USGS: Volcano Hazards Program Glossary - Effusive eruption". volcanoes.usgs.gov. Retrieved 2018-04-25.
  3. Marshak, Stephen. Essentials of geology. New York: W.W. Norton, 2013.