فردوسی رومی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

الیاس بن خضر مشهور به فردوسی رومی، اوزون فردوسی، فردوسی طویل (۱۴۵۳ - ؟) شاعر و نویسندۀ عثمانی بود که به‌دلیل نگارش سلیمان‌نامه مشهور است.[۱] برخی از منابع نام اصلی وی را «شرف‌الدین موسی»، «شرف‌الدین عیسی» یا تنها «الیاس» ذکر کرده‌اند.[۲] لقب «اوزون» به دلیل طولانی بودن متن سلیمان‌نامه به وی داده‌شده‌است.[۳] از دیگر آثار وی می‌توان به کتب‌نامه، سلحشورنامه و سانترانچ‌نامه اشاره کرد.

در مورد زندگی وی تنها اطلاعاتی که در دست است نشان‌دهندهٔ زندگی وی در دوران بایزید دوم و سپس سفر از استانبول (و یا بالیکسیر) به ایران و مرگ وی در آنجاست. تاریخ درگذشت وی (پس از ۱۵۰۸ میلادی) مشخص نیست.[۴]

پانویس‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • Babinger, Franz (1992). Osmanlı Tarih Yazarları ve Eserleri. Dünya Edebiyatı Dizisi (به ترکی استانبولی). Translated by Coşkun Üçok. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. p. 35-37.
  • Fuad Köprülü, M (1977). "FİRDEVSI". İslam Ansiklopedisi (به ترکی استانبولی). Vol. 4. İstanbul: Milli Eğtim Basımevi. p. 649-651.
  • Özyaşamış Şakar, Sezer (2007). "Firdevsî-i Rûmî ve Terceme-i Câmeşûy-Nâme". Turkish Studies (به ترکی استانبولی). Ankara: Yıldırım Beyazıt Üniversitesi. 2 (4): 723-730. doi:10.7827/TurkishStudies.201.