فرحه (فیلم)
| فرحه | |
|---|---|
| کارگردان | دارین جی سالام |
| تهیه‌کننده | دیما آذر آیه جردانه ویلیام جوهانسون کالن |
| فیلمنامه‌نویس | دارین جی سالام |
| فیلم‌بردار | راشل عون |
| تدوین‌گر | پیر لوران |
تاریخ‌های انتشار | ۱ دسامبر ۲۰۲۲ (نتفلیکس) |
مدت زمان | ۹۲ دقیقه |
| کشور | اردن سوئد عربستان سعودی |
| زبان | عربی فلسطینی و انگلیسی |
فرحه (به عربی: فرحة، به زبان رومی: Farha) یک فیلم درام تاریخی محصول سال ۲۰۲۱ به کارگردانی و نویسندگی دارین جی. سالام است که با همکاری بین‌المللی دربارهٔ تجربه بلوغ یک دختر فلسطینی در جریان نکبت (فلسطین)، آوارگی فلسطینی‌ها از سرزمینشان در سال ۱۹۴۸ است. که همچنین آن را بر اساس یک داستان واقعی نوشته‌است که در کودکی دربارهٔ دختری به نام رادیه به او گفته شده‌است. اولین نمایش آن در جشنواره فیلم تورنتو در ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۱ بود و پخش آن در نتفلیکس در ۱ دسامبر ۲۰۲۲ آغاز شد.[۱][۲]
داستان[ویرایش]
قبل از اخراج و فرار فلسطینیان در سال ۱۹۴۸، فرحه دختر ۱۴ ساله با دختران دیگر در یک روستای فلسطینی بازی می‌کند. در حالی که دختران دیگر از ازدواج دوست خود هیجان زده هستند، فرحه رؤیای ادامه تحصیل و رفتن به مدرسه در شهر را مانند بهترین دوستش فریده در سر می‌پروراند. فرحه از پدرش ابوفرحه می‌خواهد که او را برای مدرسه ثبت نام کند، اما پدرش می‌خواهد که او در عوض ازدواج کند. عمویش ابو ولید به دیدار ابوفرحه می‌رود. او از ابوفرحه می‌خواهد که درخواست‌های مکرر فرحه برای ادامه تحصیل را بررسی کند. در طول شب، گروهی از شبه نظامیان محلی فلسطینی از ابوفرحه که به عنوان رئیس و شهردار روستا عمل می‌کند، بازدید می‌کنند. آنها از او می‌خواهند که در جنگ در جریان نکبت به آرمان آنها بپیوندد. ابوفرحه امتناع می‌کند و تکرار می‌کند که هدف اصلی او مراقبت از روستای خود است. ابوفرحه او را به خانه‌شان برمی‌گرداند و خود را با تفنگ مسلح می‌کند و فرحه را در انبار قفل می‌کند و به او می‌گوید که پنهان بماند. او به او می‌گوید که وقتی امن باشد او را جمع می‌کند. فرحه روزها بدون هیچ خبری از پدرش در انباری حبس می‌شود، در حالی که همچنان صدای بمب و شلیک گلوله را از دور می‌شنود و فقط می‌تواند از سوراخی در انباری به حیاط خانه نگاه کند.
تولید[ویرایش]
این فیلم در اردن با فیلمبرداری توسط راشل عون فیلمبرداری شد. سالام در مصاحبه‌ای اظهار داشت که «برخی از خدمه هنگام تیراندازی پشت مانیتور گریه می‌کردند و به یاد خانواده‌ها و داستان‌هایشان و داستان‌هایی که از پدربزرگ و مادربزرگشان می‌شنیدند».
بازخوردها[ویرایش]
در راتن تومیتوز، این فیلم دارای رتبه تأیید ۱۰۰٪ (بر اساس ۸ نقد)، با میانگین امتیاز ۷٫۵ از ۱۰ است.
نقدی در نیویورک تایمز این فیلم را به عنوان «نوعی بی‌رحمانه از داستان بلوغ» توصیف کرد و گفت که در حالی که «در ابتدا در یک انبار کوچک آشکار می‌شود، [فیلم] حرف‌های زیادی می‌زند». سی‌ان‌ان گفت که این فیلم «چشم‌اندازی از وقایع منجر به تأسیس اسرائیل ارائه می‌کند که به ندرت در یک پلتفرم جریان اصلی جهانی دیده یا شنیده می‌شود». در نقدی برای هندو، فرحه به خاطر «پیام‌هایش به طور مختصر و بی‌رحمانه خشونت را از طریق روایتی بی‌هدف منتقل می‌کند» ستایش می‌شود.
منابع[ویرایش]
- ↑ «Darin Sallam – Arab Women in Filmsنسخه آرشیو شده» (en en-us). Archivado desde el original, el ۸ دسامبر ۲۰۲۲. Consultado el 2022-12-08۲۹ نوامبر ۲۰۲۳.
- ↑ «La entrada oficial de Jordania en los Oscars, Farha, da permiso a la diáspora palestina a relatar su historia» (en es) (1970-01-01). Consultado el 2022-12-09.