فابیانیسم

فابیانیسم

لوگوی جامعهٔ فابیان
کوته‌نوشت	F.S.
بنیان‌گذاری	۴ ژانویه ۱۸۸۴ (۱۸۸۴-04}})
هدف	برای ترویج برابری بیشتر قدرت، ثروت و فرصت؛ ارزش اقدام جمعی و خدمات عمومی؛ دموکراسی پاسخگو، بردبار و فعال؛ شهروندی، آزادی و حقوق بشر؛ توسعهٔ پایدار؛ و همکاری‌های بین‌المللی چندجانبه
ستاد	بریتانیا،لندن
اعضا	۷٬۰۰۰
زبان رسمی	انگلیسی
دبیر کل	اندرو هاروپ
عضو اصلی	کمیته اجرایی
شرکت‌های تابعه	Young Fabians, Fabian Women's Network, Scottish Fabians, around 60 local Fabian Societies
وابستگی	حزب کارگر (بریتانیا)، Foundation for European Progressive Studies
وبگاه	fabians.org.uk

فابیانیسم (به انگلیسی: Fabianism) یا جامعهٔ فابیَن (به انگلیسی: Fabian Society) یک جنبش سوسیالیستی است که در انگلستان پدید آمد. هواداران این جنبش در سال ۱۸۸۴ در جامعهٔ فابین متشکل شدند و از سردمداران این جنبش، سیدنی و بئاتریس وب، جرج برنارد شاو، گراهام والاس و اچ. جی. ولز بودند. فابیانیسم یک جنبش مسالمت‌جو است و نام خود را از نام فابیوس، سردار رومی، گرفته‌است که با استراتژی صبورانه و جنگ و گریز، هانیبال سردار کارتاژی را شکست داد. به عقیدهٔ فابین‌ها، سوسیالیسم از طریق عکس‌العمل مسالمت‌جویانه و تدریجی جامعه در برابر مالکیت انحصاری و در نتیجه پیشرفت دموکراسی سیاسی و تطبیق اصول دموکراسی بر اقتصاد و توسعهٔ مالکیت کلی و تغییر نظر نسبت به اخلاق اجتماعی و احساس مسئولیت در برابر منافع عمومی، پدید می‌آید. برنارد شاو و دیگر فابین‌ها از تئوری ارزش مارکس انتقاد می‌کردند و پیرو نظریهٔ استوارت میل و هنری جورج بودند. بعد از تشکیل حزب کارگر جامعهٔ فابین به آن پیوست اما موجودیت خود را از دست نداد و به صورت یک گروه روشنفکر برای تحقیق و تبلیغ در داخل حزب باقی ماند.

منابع

• روزبه، خسرو، واژه‌های سیاسی،انتشارات پژوهش