عدالت توزیعی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کشورهای حوزه عدالت توزیعی

عدالت توزیعی به ادراک عدالت از تخصیص منابع مربوط می‌شود. این نوع عدالت، بر ستاده‌ها (مثل افزایش حقوق)، قوانین تخصیص‌دهنده‌یِ منابع و پایگاه اجتماعی افراد (مثل ارتقا به یک منصب اداری) تأکید دارد. عدالت توزیعی بر ادراک عادلانه بودن دریافتی‌های یک شخص در مبادلات اجتماعی، دلالت دارد.

منابع[ویرایش]

  • کاویانی، احمد. «بررسی رابطه بین عدالت سازمانی و تعهد سازمانی در اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران». تهران:پایان‌نامه کارشناسی ارشد، ۱۳۸۸.