عتبة بن ربیعه
(تغییرمسیر از عتبه بن ربیعه)
عُتبَه بن ربیعه (به عربی: عتبة بن ربيعة بن عبد شمس) پدر زن ابوسفیان (پدر هند همسر ابوسفیان) و پدر بزرگ معاویه و پسرعموی حرب بن امیة (پدر ابوسفیان) است.
عتبه بن ربیعه در جنگ بدر به دست علی بن ابی طالب کشته شد. او مردی با نفوذ بود و در نصب حجرالاسود به پیامبر یاری کرد.
معن بن اوس، عتبة بن ربیعه، عامر بن ظرب و لقیط بن زراره از شاعران پیش از اسلام هستند که نمونه رفتار نیک آنها نسبت به دخترانشان بیان شده است.[۱] [۲] ابوحذیفة بن عتبه و ولید بن عتبه فرزندان او بودند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «جایگاه دختر در عصر جاهلیت». راسخون. دریافت‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۲۰.
- ↑ «امثال العرب». ویکی نور. دریافت‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۲۰.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Utbah ibn Rabi'ah». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ مارس ۲۰۱۴.