عبدالرحمان محمد العطاردی
ظاهر
امام ابوعبدالله عبدالرحمن بن محمدالعطاردی از شاعران دوره محمود غزنوی است. هدایت در شرح حال او نوشته است که «گویند از هد و امجد شعرای آن عهد است.» از اشعار او چند بیت در دست است و در همهٔ آنها دقت خیال و رقت احساسات دیده میشود.
نمونه شعر[ویرایش]
سیلی دارم به رخ بر از خون جگر | ان رو که مژگان تو را بینم تر | |
ای چون شکر شکسته از پا تا سر | مگری که تباه گردد از آب شکر | |
شد یار و مرابه بوسه خشنود نکرد | پرسش ننمود و نیز بدرود نکرد | |
آن آتش افروخته جز دود نکرد | بر عشق بتان هیچ کسی سود نکرد |
منابع[ویرایش]
- تاریخ ادبیات ایران. جلدیک باب دو فصل چهار صفحه ۵۹۸ نوشته دکتر ذبیحالله صفا