ظرفیت نامی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ظرفیت نامی (انگلیسی: Nameplate capacity) که همچنین با عنوان ظرفیت اسمی، ظرفیت اندازه‌گیری شده، ظرفیت نصبشده هم مورد اشاره قرار می‌گیرد، تولید و بازدهی پایدار یک کارخانه یا تأسیسات همانند نیروگاه،[۱][۲] مولد الکتریکی، کارخانه شیمیایی،[۳] معدن،[۴] و بسیاری دیگری از این موارد می‌باشد که طبق طراحی صورت گرفته برای آن کارخانه یا تأسیسات، به صورت کامل به بهره‌برداری برسد. در مورد منابع انرژی تجدیدپذیر ناپایدار همچون باد و نور خورشید، ظرفیت نامی تولید و بازدهی تأسیسات مربوط به آنها تحت شرائط ایده‌آل، همچون حداکثر تندی و وزش باد در آن منطقه یا نور شدید خورشید در یک روز آفتابی تابستان می‌باشد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Energy glossary Energy Information Administration. Retrieved: 23 September 2010.
  2. Glossary. Nuclear Regulatory Commission, 2 August 2010. Retrieved: 23 September 2010.
  3. Plant Performance Data (PPD) بایگانی‌شده در ۲۰۱۰-۰۹-۱۰ توسط Wayback Machine ICIS. Retrieved: 23 September 2010.
  4. The Future of Tantalum and Niobium Mining-Technology, 14 Jan 2010. Retrieved: 23 September 2010.